Koh Kut

Sawadee uit Koh Kut.
Daar ben ik weer, ik ben sinds gistermiddag op koh kut aangekomen en zal even een resume van de afgelopen dagen geven. Ik ben al helemaal de tel kwijt welke dag het is en moet even diep nadenken over eergisteren en gisteren. Dat betekend wel dat ik al helemaal in de vibe zit of dat ik gewoon zwaar dement ben geworden, ik laat het aan jullie over om daarover te oordelen -;)
Volgens mij was het dinsdag dat ik met de bus uit bkk ben vertrokken. Eerst op mijn gemak ontbeten en daarna de taxi boat gepakt tot vlak bij de skytrain. pff wat is mijn backpack fucking zwaar, toch weer teveel rotzooi meegenomen.

De skytrain gepakt naar Ekkamai eastern bus station en daar een ticket gekocht voor Trat, wat ongeveer 325km naar het oosten ligt vlakbij de grens met cambodja. Na een rit van ongeveer 6 1/2 uur aangekomen bij bus station Trat en dat voor maar 260 bath. Kunnen die uitzuigers bij ons wat van leren.
Stap uit recht in de armen van Fu manchu die al aan mijn backpack begint te rukken, rustig aan ouwe eerst even orienteren! Ik vraag hem naar de boot voor koh kut en krijg te horen dat ik de laatste net heb gemist. Ik heb geen haast dus ben niet onder de indruk van zijn antwoord, when is the next one leaving vraag ik aan hem. Tomorrow at 12:30 krijg ik als antwoord.

Mooi heb ik dus alle tijd om bij te komen van de rit, hij wil me voor 300 bath naar de pier brengen en heeft daar een bungalootje met airco voor me voor 600 bath. Klinkt goed dus voorruit maar en stap bij hem in zijn krot voor een ritje van 30 km. Hij heeft waarschijnlijk zijn rijbewijs op een osse kar gehaald en rijd de helft van de tijd aan de verkeerde kant van de weg met 1 hand aan het stuur en de andere uit zijn raam een beetje met de wind spelend.

De bungalow is schoon en heeft zelfs een werkende douche en de airco staat ijskoude lucht de hut in te blazen, je snapt natuurlijk wel dat ik die onmiddelijk uitzet, als ik kou wilde was ik wel in nederland gebleven. Op een restaurantje, klein winkeltje en een betonnen pier die een kilometer de zee inloopt valt er verder niets te beleven, dus ik ga in de chill mode tot de boot de volgende dag vertrekt. De boot is een highspeed boot, maar zo noemen ze alle boten in thailand die sneller kunnen varen dan een mens kan zwemmen -;)

Het tochtje duurt ongeveer een uur en een kwartier en de boot zit nog niet eens halfvol, het is een erg slow high season tot nu in thailand uitgezonderd de prijzen die wel high season zijn, iedereen krijgt een reddingsvest uitgereikt die iedereen braaf aantrekt behalve ondergetekende, dat belemmerd me teveel in mijn bewegingsvrijheid aangezien ik het hele schip wil verkennen inclusief de machinekamer.

Hij vaart in ieder geval sneller dan ik kan zwemmen dus het predicaat highspeed is wel gerechtvaardigd. Binnen no time heb ik het hele schip verkend en begeef me helemaal naar voren waar ik lekker asociaal op het voordek ga liggen genietend van het zonnetje. Af en toe zwaaid de kapitein naar me en zwaai ik vrolijk terug, de rest van de passagiers blijft op het achterdek in de schaduw of in de aircondinioned ruimtes, Top ik heb nu eenmaal veel ruimte nodig voor mezelf.

Na een uurtje varen zijn we ter hoogte van het eiland en ik moet zeggen het ziet er heel aantrekkelijk uit met heel veel jungle en prachtige hagel witte zandstranden, echt een bounty eiland. Als we aangelegd zijn sta ik al te popelen bij de loopplank en sjok als eerste de kade op, ik zie een chick staan in uniform en vraag aan haar welke auto naar Sunshine resort gaat, ze wijst de tweede aan en ik klim meteen aan boord voor de rest van de meute eraan komt.
Afgeladen rijden we weg maar ik heb een prima plek, de treuzelaars zijn wat minder gelukkig en hebben moeite om een fatsoenlijke zitplaats te bemachtigen. Ik had de avond ervoor een reservering gemaakt en het resort ligt op het meest zuidelijk strand met een kilometer lang bounty strand wat gedeelt word met 1 ander resort wat ongeveer 400 meter verderop ligt.

Wow het steld niet teleur en krijg een heel hartelijk ontvangst, alhoewel ze wel een beetje verbaasd zijn dat ik alleen ben, ik heb een ruime bungalow met zeezicht en een schitterende tuin. Ik blijf hier 3 dagen voor ik het eiland verder ga verkennen. Het personeel is uiterst vriendelijk en de sfeer is top, het eten heel lekker en de barman maakt uitstekende cocktails.

Nadat ik me gesetteld heb in mijn kamer snel mijn zwembroek aan voor een verfrissende duik in zee, wat heb ik dat gemist dat weldadige water van thailand, precies de juiste temperatuur en als je er eenmaal in ligt wil je er niet meer uit komen, na een uurtje toch er maar uit want ik rammel van de honger en na een heerlijke late lunch is het tijd om eens op mijn gemak het resort te verkennen en met de rest van de staff kennis te maken.

Na het diner was er een fireshow show op het strand tegenover de Rastabar en met een lekker chang biertje en waterpijp heerlijk zitten chillen tot ik lekker aangeschoten was en daarna mijn bedje opgezocht.

Vanochtend om 8 uur ontbijt buffet en heb me lekker vol zitten proppen met fruit afgetopt met 2 gebakken eitjes, daarna gevraagd waar de waterval ongeveer ligt en na advies van de eigenaar op stap.
Very dangerous verteld hij me omdat het aardig wat klimwerk vergt met een hoogte verschil van een paar honderd meter en alleen met goede schoenen te doen, gelukkig heb ik mijn meindels bij me en die zijn daar perfect geschikt voor.

Halverwege kom ik bij een loodrechte helling waar een zelfgemaakte ladder staat van ongeveer 10 meter lang waar de helft van de sporten ontbreekt. Dat gaat leuk worden denk ik bijmezelf maar peins er niet over om terug te gaan. Kan niet bestaat niet en er hangt een dik touw langs dus dat word spierballen werk, gelukkig hou ik wel van uitdaging, camera in mijn rugzak en ik begin met de beklimming.

Tegen de tijd dat ik boven ben staat er alleen nog maar een geraamte van een ladder met nog 2 sporten die heel zijn -;) Met het zweet gutsend van mijn kop kijk ik tevreden naar beneden, valt niet mee met die hitte zo'n inspanning te leveren, daarna volg er nog een hele klim naar boven over rotsen met een hellings percentage van ongeveer 60 a 70 graden met veel los gesteente.

Uiteindelijk buiten adem kom ik boven, even snel mijn hartslag controleren die als een gek te keer gaat maar gelukkig wel in een normaal ritme. Heheh dat voelt lekker en moet ik vaker doen, hoe ik weer beneden kom zie ik later wel weer. De waterval valt wat tegen maar dat was te verwachten nu het de droge periode is in thailand.

Ik steek de waterval over en kom bij een grote open hut waar een gappie met zijn armen in een grote emmer zit te roeren wat eerst melk lijkt, ik zeg hem gedag ennterwijl hij mij begroet komen er 2 honden blaffend op me af rennen, tanden helemaal ontbloot en met de intentie om me aan te vallen, 2 valse krengen en ik heb niets behalve mijn camera die ik in mijn hand heb om me te verdedigen, als ze vlakbij zijn slaakt hij een doordringende kreet en dat remt ze voor een ogenblik, hij pakt een grote steen en smijt ze richting de honden wat ze doet afdruipen.

Tering beesten en ik heb al zo'n hekel aan honden, gelukkig krijgt hij ze onder controle maar ze blijven op een meter op 5 van me staan grommen met ontblote tanden. Ik probeer een praatje met hem te maken maar hij spreekt geen woord engels dus de conversatie is snel voorbij, ondertussen zie ik wel dat het geen melk is wat hij roert maar het sap van de rubberbomen waarvan er honderden staan.

Ik gebaar hem of het goed is dat ik mijn weg vervolg over de plantage en houd angstvallig die tering beesten van hem in de gaten. Ondertussen raap ik een flinke kei op en steek die in mijn zak. Terwijl ik mijn weg vervolg zie ik dat 1 van die klerelijers sneaky op afstand achter me aansluipt en denk bijmezelf 'kom maar dichterbij rotzak en ik splijt je schedel met die steen en trap je kadaver de berg af'.

Na een paar honderd meter kan ik niet verder omdat de jungle daar zo dik is dat ik terug moet keren op mijn schreden, halverwege liggen die 2 helle honden op mij te wachten met kwijlende bekken en die gappie is in geen velden of wegen te bekennen. hmm 1 kan ik wel hebben maar tegen 2 kom ik er niet zonder kleerscheuren vanaf en ik heb maar 1 kei.

Ik loop langzaam achteruit en raap ondertussen een dikke tak op van anderhalve meter. Ik loop terug tot ik ze niet meer zie en loop naar waar ik denk dat de waterval verder door loopt naar boven. Uiteindelijk na veel struggle door het struikgwas met lekker veel doorns kom ik bij de plek waar het water naar beneden loopt naar de waterval.

De honden heb ik in ieder geval afgeschud, maar het pad naar beneden is zwaar en ik zit binnen de kortste keren onder de schrammen en op diverse plaatsen loopt het bloed langs mijn benen waar ik ze open gehaald heb. Volgende keer dus een lange broek aan doen als ik de jungle in ga, gelukig heb ik goede wandelsokken aan die als ik eindelijk bij de waterval aan kom behoorlijk gehavend zijn, en natuurlijk verlies ik mijn evenwicht een paar keer als ik paralel aan het water door de jungle loop en grijp op een gegeven moment in een plant met zwarte doorns.

Fuck dat is pijnlijk en ben een minuutje bezig de doorns uit mijn hand te verwijderen. 1 van de doorns is diep in mijn ringvinger gegaan en brand als de hel en ik zie mijn vingertop snel de kleur van de zwarte doorn aan nemen. Ik grijp mijn rugzak en kijk of ik iets heb om die vinger af te binden want ik heb geen idee hoe giftig dat ding is.

Shit het enige wat ik heb is mijn headsetje van mijn mp3 speler en begin die strak om mijn 2de vingerkootje te wikkelen om de toe en afvoer van bloed te blokkeren, vervolgens schroef ik het tempo op om zo snel mogelijk beneden te zijn en aan de zwelling van de vinger te zien kan ik beter geen risico nemen om te treuzelen.

Na een kwartiertje ben ik bij de trap die niet meer bestaat en ga via het touw als een volleerd abseiler naar beneden. Toch wel kicken dit -:) BEneden aangekomen wandel ik verder op mijn gemak naar beneden en voel me prima dus het effect was waarschijnlijk tijdelijk en niet gevaarlijk maar alleen pijnlijk.

Als ik bij het resort aan kom loop ik door naar de zee om al het bloed van benen af te spoelen, ik voel me verder chill dus niets aan de hand en terwijl ik langs de hut van de massage dames loop slaken ze opgewonden kreten om die paar traaltjes opgedroogd bloed op mijn benen en willen me meenemen voor behandeling.

No worries ladys zeg ik lachend i always return after a walk in the jungle like this en loop lachend de zee in. De rset van de middag ben ik lekker wezen zwemmen en heb het strand verkend aan beide zijden van het resort en zit nu op mijn gemak dit verhaal te typen.

Ik houd jullie op de hoogte zodra ik weer tijd heb en niet bezig ben gekke shit uit te halen. btw de internet verbinding is hier rete traag dus voorlopig nog geen foto's.

Groeten vanaf een bloed heet Koh Kut