Van bangkok naar koh tao

Vandaag is mijn laatste dag in bangkok, vanmiddag word ik opgehaald door een taxi van het reisbureau en naar het station gebracht voor de avond/nacht trein naar Chumphon.

Ik besluit om vandaag lekker rustig aan te doen en mijn voeten eens te sparen want ik heb er al een 2de blaar bij en kan amper mijn linker schoen aan krijgen.
Rustig ontbijt en en slenter op mijn gemak naar khaosan road, daar is het nog vrij rustig en ontmoet voor de zoveelste keer de indiaase fortuneteller.
Op het moment dat hij mij ziet komt hij meteen naar me toe om me de hand te schudden en me voor de zoveelste keer te vertellen dat ik een very fortunate man ben.
Dan volgt er een gesprek van een paar minuten waar hij probeerd zich in te slijmen door me te vertellen dat ik een great karma heb en me probeerd te verleiden tot een sessie met hem wat me 1000 baht gaat kosten.

Ik vind hem wel amusant maar ben niet van plan om zoveel geld te betalen voor iets wat me eigenlijk helemaal niet interesseerd.
Ik bepaal mijn toekomst zelf en heb niemand nodig om me te vertellen hoe die er uit gaat zien.
We praten nog een paar minuten en ik beloof hem later te spreken nadat ik eerst een rondje khaosan road gedaan heb.
Hij doet nog een laatste poging om me te overtuigen door me dingen te vertellen die op heel mensen van toepassing kunnen zijn.
Ik vervolg mijn weg en na een uurtje rond lopen breekt er een flinke plensbui los.
Iedereen rent van de straat af om te schuilen behalve ik natuurlijk, Ik vind het heerlijk om helemaal zeiknat te regenen, lekker verfrissend want het is al weer bloedheet.
Als het stopt met regenen na een half uurtje ben ik helemaal doorweekt tot op mijn onderbroek.
Ik stop bij een restaurantje om wat te drinken en trek mijn shirt en schoenen uit om ze te laten drogen onder veel bekijks van de plaatselijke thaise schonen.
Tussen al die thaise iele mannetjes val ik met mijn postuur natuurlijk wel op en 2 van de chicks van het restaurant beginnen meteen met me te flirten.
Altijd leuk natuurlijk :-)

Om een uur of 3 besluit ik om terug te gaan naar mijn hotel om daar op mijn gemak nog wat te internetten en op de taxi te wachten.
Om kwart voor 5 arriveert de taxi en ga ik via het het reisbureau ik moest daar mijn paspoort met vietnam visa nog ophalen naar het treinstation.
Ik ben 2 uur te vroeg voor mijn trein dus installeer mezelf in de stationshal tussen honderden andere backpackers en trakteer mezelf op een lekkere set van frank kvitta op mijn mp3 speler.
Om 6 uur zie ik opeens alle thaise mensen opstaan en in de houding gaan staan, alle farangs staan te kijken van wat gebeurd hier nou ?
Ik had het nog niet eerder meegemaakt maar weet meteen wat er aan de hand is, ik zet mijn mp3 speler uit en ga ook in de houding staan.
Elke avond om 6 uur is het tijd voor het thaise volkslied en word van iedereen Thai en farang verwacht dat je respect betuigd aan de thaise koning.
Ik denk dat Trix dat ook wel leuk zou vinden als we dat in nederland voor haar deden maar dat kan ze wel vergeten bij onze bevolking.

Rond een uurtje of 7 zeul ik mijn bagage naar de trein en heb geluk dat ik in de acherste wagon zit en niet zo ver hoef te lopen.
Elke wagon heeft zijn eigen crew en het lijkt wel een militaire structuur zoals het allemaal gaat.
Bij de deur staat een sergant majoor die checked of je in de goede wagon stapt en vervolgens word je plaats toegewezen door een soort van kapitein in uniform met allemaal goud op zijn schouders en dan lopen er nog stewards, schoonmakers en allerlei personen rond waar ik geen idee van heb wat hun functie is.
Langzaam begint de wagon zich te vullen met voornamelijk buitenlanders en een paar thai die naar het zuiden gaan.
Ik installeer me op mijn bank en leg mijn voeten op de bank tegenover met het idee dat ik zo wel heel comfortabel zit tot ik vlak voor vertrek op mijn been getikt word door een thaise gozer omdat de stoel waar mijn benen op liggen toebehoord aan zijn vrouw/zuster.
Wat een spetter die chick die tegenover me komt zitten en me een oogverblindende glimlach schenkt.
Ik denk mijn reis kan niet meer stuk maar helaas spreekt ze geen woord engels en elke poging tot een gesprek word in de kiem gesmoord door wat thais gebrabbel van haar kant met die onwijs mooie glimlach en fantastische mooie ogen.
Tja je kan niet alles hebben :-)
Aan de andere kant van het gangpad komen 2 toeristen te zitten en voor ik het weet zitten we ervaringen over thailand uit te wisselen.
Blijkt een amerkaanse gozer te zijn met zijn deense vrouw die op huwelijksreis zijn.
Leuk stel en het klikt meteen tussen ons.
De terin vertrekt redelijk op tijd maar we hebben nog 4 stops om passagiers op te pikken voor we eindelijk snelheid maken op de reis naar het zuiden.
Na ongeveer 2 uurtjes komt de sergant majoor de bedden voor ons in orde maken en mijn bed is de bovenste terwijl de thaise schone onder mij meteen haar bed induikt en de gordijnen dicht trekt, wat tevens het laatste is wat ik van haar te zien krijg gedurende de rest van de rit.

De rest van de passagiers van mijn wagon is van diverse nationaliteiten en binnen de kortse keren zitten we onder het genot van veel bier lekker te ouwehoeren en de stemming is opperbest.
Na een paar uur besluit ik om een poging te gaan doen om wat te pitten maar na een uurtje draaien kan ik echt de slaap niet vatten.
Thaise treinen zijn echt rumoerig en mijn mede passagiers zijn ook best wel luidruchtig.
Ik denk ik ga maar ff een shaggie paffen blijkt dat opeens alle deuren gebarricadeerd te zijn door de sergant onder het mom van dat er nog wel eens mensen op de trein springen en er in het verleden wat berovingen hebben plaats gevonden met name op toeristen.
Maar gelukkig mogen we op de toiletten roken en ik verdwijn met die yank naar het toilet om te gaan roken.
Hij is ondertussen al redelijk aangeschoten en zijn bruid ligt al te pitten dus we brengen de meeste tijd op het toilet door met ouwehoeren en roken.
Plots gaat de trein vol in de remmen en maakt een rare zijdelingse beweging waardoor we beiden tegen elkaar aan knallen en bijna op onze bek gaan.
Amper hersteld van deze vreemde maneuvre zien we uit het raam van het toilet een andere trein uit tegenovergestelde richting ons met een bloedgang passeren en schieten we beiden in de lach en de yank zegt precies wat ik op dat moment denk.
Damn man that was a goddamn near miss.
Volgens mij had er iemand zitten slapen bij de thaise spoorwegen want dit scheelde inderdaad maar heel weinig.
Gelukkig zaten wij in de laatste wagon en hadden een botsing denk ik wel overleefd.
Terug gekomen in het passagiers gedeelte zien we diverse koffers en backpacks op de grond liggen en meer dan de helft van de mensen is wakker geworden en heeft geen idee wat er net is gebeurd.

Uiteindelijk komen we rond een uur of 5 in de ochtend aan op plaats van bestemming en moeten we een uur wachten op de bus die ons naar de haven brengt waar de high speed catamaran opons wacht om ons naar Koh Tao te vervoeren.