Lekker chillen en relaxen.
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Filip
29 November 2009 | Thailand, Bangkok
Even een update zodat jullie weten dat ik nog leef :-)
Ik zit nu al bijna een week in een heel luxe resort op Koh Pangang.
En blijf hier nog minimaal een week en misschien wel 2 voor ik naar bangkok terug vlieg.
Ik zit aan een strand genaamd Haad Yao precies op de plek waar ik de vorige keer zo lekker heb lopen chillen toen ik hier de laatste keer was.
Het is 1 van de mooiste stranden van het eiland en ik verdoe mijn tijd met zwemmen, snorkelen en een beetje voor Dj spelen en maak regelmatig de wegen onveilig met de off the road motor die ik heb gehuurd.
Bijna elke avond ga ik met de jongens van de bar na het werk lekker stappen en struinen we de go go barretjes af om een potje te poolen en de plaatselijke hoertjes in de maling te nemen.
Na mijn maand reizen in vietnam heb ik besloten om dat voor gezien te houden en tot het eind van mijn vakantie lekker rustig aan te doen en even helemaal bij te komen.
Vietnam was heftig.
Emotioneel en fysiek erg uitputtend en ik heb er gemengde gevoelens aan over gehouden.
Kwa natuur een prachtig land maar wat betreft de mensen voor mij persoonlijk een kut land.
De onverschilligheid van de mensen ten opzichte van elkaar en ongeevenaarde corruptie hebben mij regelmatig diep geraakt.
Het was mijn eigen wens om het land te leren kennen op een manier die de meeste toeristen nooit zullen ervaren.
Ik had aan David de juiste gids en vriend en hij heeft mij het land laten zien in alle facetten.
Dankzij hem heb ik veel gesprekken kunnen voeren met de plaatselijke bevolking en dat heeft mijn kijk op dingen wel behoorlijk veranderd.
Misschien had ik wel een totaal verkeerd beeld van het land voordat ik er naar toe reisde.
Maar het beeld wat ik nu heb van het land is erg negatief en ik zal er zeker niet nog een keer naar terug keren.
Zoals ik al eerder in mijn blogs vermelde is het totale gebrek aan liefde en affectie wat ik bijna overal in het land heb geconstateerd en de immense vrouwenhandel die ik overal heb aangetroffen voor mij een teken dat de mensen daar leven in omstandigheden die de middeleeuwen evenaren.
In heel veel plaatsen waar ik ben geweest leven mensen onder barbaarse omstandigheden en dat betekent geen elektriciteit, geen stromend water en meestal ook geen toiletten en ze leven midden in hun eigen vuil.
Het land is echt smerig en de enige vorm van hygiene die je daar aantreft is in de grote steden en is meestal weg gelegd voor de elite van het land of de toeristen.
Het land heeft dan wel zijn grenzen opengesteld voor toerisme maar ze zijn er totaal niet op voorbereid en vaak is er ook een totaal gebrek aan interesse.
De elite van het land boeit het niet want die hebben al genoeg geld en macht door het uitbuiten van de meerderheid van de bevolking en de rest van de bevolking heeft al genoeg moeite om te overleven.
Het land heeft ook een paar positieve punten en dat zijn met name de kinderen en de hill tribes in het noorden die zwaar gediscrimineerd worden door de vietnamezen.
Want 1 ding waar die kleine gele ratten erg goed in zijn is discriminatie van anderen en hun eigen bevolking.
Overal waar ik kwam werd ik uitbundig begroet door de kinderen die ik daar aantrof en dat was echt hartverwarmend.
Met name de kleine dorpjes en vissers plaatsjes word je begroet met een entousiasme dat zijn weerga niet kent en dan staan ze je aan te kijken met van die grote ogen alsof je van een andere planeet komt :-)
Dat vond ik elke keer weer fantastisch en hetzelfde gold voor de leden van de hilltribes die alles van je wilde weten als je ze in hun dorpen opzocht.
Wat mij ontzettend stoorde was het gemak waarmee mensen hun dochters en kleindochters aanboden aan elke toerist die langs kwam en wat mij heel wat keren is overkomen en wat me echt een vieze smaak in mijn mond gaf.
14 en 15 jarige meisjes die als ruil object worden gebruikt en niet om die meisjes een beter leven te bieden maar puur uit egoistische redenen om er zelf beter van te worden.
Mijn laatste ervaring daar in was in mijn laatste week op Phu Quoc island waar een omaatje haar klein dochter van 15 jaar aanbood en er net zolang over door bleef zeiken tot ik uiteindelijk via mijn gids haar duidelijk maakte dat als ze haar bek niet hield, ik haar een kwartier onder water zou houden.
Ik was het spuugzat en mijn geduld was duidelijk ten einde.
Ik kan nog uren doorgaan met dingen die ik heb meegemaakt met name wat betreft de enorme corruptie die ik zelf aan den lijfe heb ondervonden.
Maar eigenlijk wil ik het land en de mensen zo snel mogelijk vergeten.
Vietnam is gewoon een zwaar deprimerend land als je er wat dieper induikt en ondanks dat ik veel heb gezien en meegemaakt heb ik het gevoel dat ik nog maar het tipje van de ijsberg heb gezien.
De dag dat ik terug vloog van Saigon naar Bangkok had ik echt zo'n opgelucht gevoel toen ik in de machine van lufthansa stapte.
En ik had nog mazzel ook want ik kreeg een stoel in de business class,
zal wel te maken hebben gehad met mijn arische uiterlijk :-)
Ik was echt toe aan wat menselijkheid en beschaving en heb me 3 dagen uitstekend vermaakt in bangkok met Pla een vrouwtje die ik leerde kennen bij mijn hotel toen ik incheckte.
Ik denk dat ik 20 december terug vlieg naar nederland want dan loopt mijn visum af.
En in de tussenliggende tijd zie ik wel wat en waar en hoe, mijn sinus infectie is sinds een week eindelijk over en ik ben van plan om dit ouwe kadaver eens flink onder handen te nemen om in ieder geval voor mijn zuid amerika trip begin january weer helemaal in shape te zijn.
Als ik nog wat te melden hebt dan horen jullie van mij en anders tot eind december.
Sawasdee kap
Ik zit nu al bijna een week in een heel luxe resort op Koh Pangang.
En blijf hier nog minimaal een week en misschien wel 2 voor ik naar bangkok terug vlieg.
Ik zit aan een strand genaamd Haad Yao precies op de plek waar ik de vorige keer zo lekker heb lopen chillen toen ik hier de laatste keer was.
Het is 1 van de mooiste stranden van het eiland en ik verdoe mijn tijd met zwemmen, snorkelen en een beetje voor Dj spelen en maak regelmatig de wegen onveilig met de off the road motor die ik heb gehuurd.
Bijna elke avond ga ik met de jongens van de bar na het werk lekker stappen en struinen we de go go barretjes af om een potje te poolen en de plaatselijke hoertjes in de maling te nemen.
Na mijn maand reizen in vietnam heb ik besloten om dat voor gezien te houden en tot het eind van mijn vakantie lekker rustig aan te doen en even helemaal bij te komen.
Vietnam was heftig.
Emotioneel en fysiek erg uitputtend en ik heb er gemengde gevoelens aan over gehouden.
Kwa natuur een prachtig land maar wat betreft de mensen voor mij persoonlijk een kut land.
De onverschilligheid van de mensen ten opzichte van elkaar en ongeevenaarde corruptie hebben mij regelmatig diep geraakt.
Het was mijn eigen wens om het land te leren kennen op een manier die de meeste toeristen nooit zullen ervaren.
Ik had aan David de juiste gids en vriend en hij heeft mij het land laten zien in alle facetten.
Dankzij hem heb ik veel gesprekken kunnen voeren met de plaatselijke bevolking en dat heeft mijn kijk op dingen wel behoorlijk veranderd.
Misschien had ik wel een totaal verkeerd beeld van het land voordat ik er naar toe reisde.
Maar het beeld wat ik nu heb van het land is erg negatief en ik zal er zeker niet nog een keer naar terug keren.
Zoals ik al eerder in mijn blogs vermelde is het totale gebrek aan liefde en affectie wat ik bijna overal in het land heb geconstateerd en de immense vrouwenhandel die ik overal heb aangetroffen voor mij een teken dat de mensen daar leven in omstandigheden die de middeleeuwen evenaren.
In heel veel plaatsen waar ik ben geweest leven mensen onder barbaarse omstandigheden en dat betekent geen elektriciteit, geen stromend water en meestal ook geen toiletten en ze leven midden in hun eigen vuil.
Het land is echt smerig en de enige vorm van hygiene die je daar aantreft is in de grote steden en is meestal weg gelegd voor de elite van het land of de toeristen.
Het land heeft dan wel zijn grenzen opengesteld voor toerisme maar ze zijn er totaal niet op voorbereid en vaak is er ook een totaal gebrek aan interesse.
De elite van het land boeit het niet want die hebben al genoeg geld en macht door het uitbuiten van de meerderheid van de bevolking en de rest van de bevolking heeft al genoeg moeite om te overleven.
Het land heeft ook een paar positieve punten en dat zijn met name de kinderen en de hill tribes in het noorden die zwaar gediscrimineerd worden door de vietnamezen.
Want 1 ding waar die kleine gele ratten erg goed in zijn is discriminatie van anderen en hun eigen bevolking.
Overal waar ik kwam werd ik uitbundig begroet door de kinderen die ik daar aantrof en dat was echt hartverwarmend.
Met name de kleine dorpjes en vissers plaatsjes word je begroet met een entousiasme dat zijn weerga niet kent en dan staan ze je aan te kijken met van die grote ogen alsof je van een andere planeet komt :-)
Dat vond ik elke keer weer fantastisch en hetzelfde gold voor de leden van de hilltribes die alles van je wilde weten als je ze in hun dorpen opzocht.
Wat mij ontzettend stoorde was het gemak waarmee mensen hun dochters en kleindochters aanboden aan elke toerist die langs kwam en wat mij heel wat keren is overkomen en wat me echt een vieze smaak in mijn mond gaf.
14 en 15 jarige meisjes die als ruil object worden gebruikt en niet om die meisjes een beter leven te bieden maar puur uit egoistische redenen om er zelf beter van te worden.
Mijn laatste ervaring daar in was in mijn laatste week op Phu Quoc island waar een omaatje haar klein dochter van 15 jaar aanbood en er net zolang over door bleef zeiken tot ik uiteindelijk via mijn gids haar duidelijk maakte dat als ze haar bek niet hield, ik haar een kwartier onder water zou houden.
Ik was het spuugzat en mijn geduld was duidelijk ten einde.
Ik kan nog uren doorgaan met dingen die ik heb meegemaakt met name wat betreft de enorme corruptie die ik zelf aan den lijfe heb ondervonden.
Maar eigenlijk wil ik het land en de mensen zo snel mogelijk vergeten.
Vietnam is gewoon een zwaar deprimerend land als je er wat dieper induikt en ondanks dat ik veel heb gezien en meegemaakt heb ik het gevoel dat ik nog maar het tipje van de ijsberg heb gezien.
De dag dat ik terug vloog van Saigon naar Bangkok had ik echt zo'n opgelucht gevoel toen ik in de machine van lufthansa stapte.
En ik had nog mazzel ook want ik kreeg een stoel in de business class,
zal wel te maken hebben gehad met mijn arische uiterlijk :-)
Ik was echt toe aan wat menselijkheid en beschaving en heb me 3 dagen uitstekend vermaakt in bangkok met Pla een vrouwtje die ik leerde kennen bij mijn hotel toen ik incheckte.
Ik denk dat ik 20 december terug vlieg naar nederland want dan loopt mijn visum af.
En in de tussenliggende tijd zie ik wel wat en waar en hoe, mijn sinus infectie is sinds een week eindelijk over en ik ben van plan om dit ouwe kadaver eens flink onder handen te nemen om in ieder geval voor mijn zuid amerika trip begin january weer helemaal in shape te zijn.
Als ik nog wat te melden hebt dan horen jullie van mij en anders tot eind december.
Sawasdee kap
-
29 November 2009 - 11:16
Chris:
He Filip laat ff horen wanneer je weer terug bent in Nederland, kunnen we misschien wat afspreken. gaat allemaal niet zo heel erg lekker hiero.
gr Chris
ennuh maak er nog wat van! -
30 November 2009 - 02:47
Filip:
Hoi Chris.
Ik denk dat ik 20 december terug vlieg naar amsterdam, dan loopt ook mijn visum af en het geeft mij wat meer tijd om me voor tebereiden op mijn volgende trip, die ik op 2 january begin.
Ik ben mijn mobiel in hanoi verloren en ben ook alle telefoon nummers kwijt geraakt.
Geef me anders een belletje rond de 21ste in de avond dan kunnen we gelijk wat afspreken.
Je kan me bereiken op 020-6453562.
Groeten Filip en hou je taai ouwe. -
06 December 2009 - 14:27
Lars:
hey handhoer heb je het nog wel naar je zin?? je mist ons allemaal zeker veel te erg he? 'T klinkt allemaal erg indrukwekkend hoe het er aan toe gaat in die landen. nou nog veel plezier enne.. spreek je wel weer over ongeveer 8 maanden ofzo -
07 December 2009 - 08:59
Filip:
Hey trekslet :-)
Natuurlijk mis ik jullie, als ik tijd had om aan jullie te denken.
Vandaag is mijn laatste dag op koh pangang en morgen vlieg ik terug naar bangkok om nog een weekje met mijn sletje door te brengen.
Wanneer ga jij naar australie ? of zit je daar al ?
Ik ben rond 20 december give or take a few days weer terug en ga pas 2 januari naar brasil dus in de tussentijd spreken we elkaar vast nog wel.
gr Filip -
08 December 2009 - 06:26
Daniël En Mirjam:
Hè zweetlul, geniet van je laatste weken in Asia. Zien we je de 20ste. Gr. Daniël en Mirjam -
09 December 2009 - 17:13
Chartje:
Hey Filip!
Ik kan me voorstellen dat het zo confronterend en naar is dat mensen zo tegen elkaar doen, en ook teleurstellend omdat je andere verwachtingen had.. Mn moeder had dat ook toen ze naar Indonesië ging. Het is wel echt deprimerend dat mensen door zulke omstandigheden zo worden... Gelukkig kun je nu weer even bijkomen in Koh Pangang! (H) Ben ook blij dat die sinus infectie over is! ;)
Chill ze, en tot snel! :d
Dikke kus Chartjuh -
10 December 2009 - 03:10
Filip:
Ik heb net mijn retour ticket gekocht en kom waarschijnlijk wat eerder thuis.
Na ruim 3 maanden temperaturen van in de 30 graden te hebben gehad begin ik een beetje te verlangen naar wat meer gematigder temperaturen. En ik begin jullie nu wel te missen :-)
Ik weet nog geen datum wanneer ik precies terug vlieg maar ik bel wel als ik weer thuis ben.
Hhhmm dat zeg ik nu wel maar ik heb van niemand meer een telefoon nummer dus dat word lastig.
Weet je wat,als jullie nu gewoon een berichtje achterlaten met je telefoon nummer dan geef ik wel een belletje als ik weer terug ben.
gr filip -
10 December 2009 - 09:00
Nathan:
Flipmo, zorg dat je de 20ste thuis bent aangezien wij op de 22ste met z'n allen een kerstdiner willen gaan doen.
Ik probeer je al een tijdje te bereiken op msn maar we lopen elkaar blijkbaar steeds mis :/
Laat maar weten ;)
ps. me tel is 0644009899 -
10 December 2009 - 10:18
Filip:
Nathan.
Ik ben voor de 20ste al thuis.
Houd de 2de kerstdag vrij want dan gaan we met zijn allen bij elly en marcel eten daan en mirjam komen ook.
Ik denk dat ik na dit weekend naar huis vlieg.
Ik heb het hier wel gezien en heb zin om weer thuis te zijn.
Tot over een paar dagen -
14 December 2009 - 03:22
Filip:
Als het goed is vlieg ik vanavond terug naar nederland en ben morgenochtend weer thuis.
Tot dan allemaal -
14 December 2009 - 13:05
Nathan:
Laat me weten welke vlucht je pakt en hoelaat je Nederlandse tijd aankomt ;)
-
14 December 2009 - 13:08
Nathan:
Ps. Ik hoorde van David dat PS3 controllers in Thailand iets van 25 euro per stuk kosten(i.p.v. 55 euro hier in Nederland).
Zou je mits je er tijd voor hebt en dit op tijd leest, 3 controllers voor me mee kunnen nemen?
Ik zie je in ieder geval zowiezo morgen :D -
14 December 2009 - 16:36
Elly:
Hoi Filip,
Kom je terug met de 878? Aankomst 5.55 uur zag ik. Dan ben ik wel op Schiphol, maar kan je niet verwelkomen. Moet om 5 uur werken. Of ik moet stiekem wegglippen ;).
Kerst wordt trouwens 1e kerstdag. Dat komt Daniel en Nathan beter uit ivm kerst met Carla.
Er moeten voor die tijd nog wel wat hobbels gladgestreken worden maar dat komt vast wel goed. Spreek je snel.
Dikke kus!!!
-
14 December 2009 - 18:33
Daniel:
zweetlul!!!
zie je morguh!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
