Krabi - Reisverslag uit Koh Tao, Thailand van Filip Appeldorn - WaarBenJij.nu Krabi - Reisverslag uit Koh Tao, Thailand van Filip Appeldorn - WaarBenJij.nu

Krabi

Door: webmaster

Blijf op de hoogte en volg Filip

23 September 2009 | Thailand, Koh Tao

Krabi

Het is weer tijd om te verkassen en ik ga de eilanden inruilen voor het vaste land voor 3 nachten.
Ondanks dat ik maar 2 uurtjes geslapen heb voel ik me prima en het lijkt de laatste week wel of ik een onbeperkte hoeveelheid energie heb.
Ik voelde me in nederland de laatste maanden helemaal in kakken en het leek wel of ik geen energie meer had om dingen te doen.
Ik verveelde me gewoon kapot en ik besef nu dat de afwisseling van het reizen bij mij energie genereerd want ik voel me echt top fit en heb het gevoel dat ik me sinds brazilie niet meer zo energiek heb gevoeld.
Ik eet 4 a 5 maaltijden per dag meestal rijst met kip of vis of noodle gerechten en zorg dat ik veel afwisseling in mijn voedings patroon heb met bergen fruit wat ik meestal langs de kant van de weg bij stalletjes koop.
Ik heb geen idee hoeveel ik afgevallen ben in de afgelopen 3 weken maar ik denk dat mijn vet percentage flink omlaag gegaan is want mijn vet rolletjes om mijn middel en op mijn buik zijn drastisch geslonken en mijn spieren worden steeds beter zichtbaar en ik kan mijn ribben zien als ik in de spiegel kijk :-)

Ik ga op mijn gemak ontbijten want mijn boot naar krabi vertrekt pas om 12 uur en ik heb alle tijd van de wereld.
Na het ontbijt pak ik mijn backpack in en installeer me in een hangmat met een boek en tot een uur of 11.
Ik word door de eigenaar van het resort naar de haven gebracht een ritje van 10 minuten en confirm mijn bootreis bij het loket.
Ik sla net mijn boek open tot mijn aandacht word getrokken door een blonde chick die bij het loket niet duidelijk weet welke boot en bus ze moet hebben naar krabi.
Ik sla mijn boek dicht en loop naar haar toe om te vragen of ze hulp nodig heeft, wat ze bevestigd en opgelucht is dat iemand de moeite neemt om het uit te leggen want het thaise personeel heb je 9 van de 10 keer niets aan.
Ik laat haar aan de zijkant van het gebouw zien wat de aankomst en vetrek tijden zijn van de boten en bussen die ze nodig heeft om in krabi te komen.
Tevreden met de uitleg komt ze naast me zitten waar ik mijn backpack heb staan en we raken in gesprek.
Ze heet Ariadne en ze komt oorspronkelijk uit argentinie waar ze da afgelopen 13 jaar geen voet meer aan wal heeft gezet.
Ze is op haar 21ste vertrokken uit argentinie om de wereld te verkennen en heeft o.a 6 jaar in barcelona gewoond waar ze een eigen bar had die ze vorig jaar verkocht heeft en toen weer is gaan reizen.
Ze is nu bijna een jaar onderweg en gaat begin oktober terug naar argentinie om zich daar weer te vestigen, een echte avonturierster en het klikt eigenlijk vanaf het begin tussen ons.
Ze heeft blond haar en de licht blauwste ogen die ik ooit gezien heb, ze is niet knap maar ze heeft een bijzondere uitstraling.
Als de boot eindelijk arriveert pikken we samen het enige plekkie in op het buitendek helemaal achteraan achter de bagage staat een bankje voor 5 personen en die is voor ons.
Heerlijk in het zonnetje terwijl de rest van de passagiers allemaal binnen zitten.
De reis duurt een paar uur en we zitten zo met elkaar over van alles en nog wat te lullen dat de tijd voorbij vliegt en tegen de tijd dat we arriveren in de haven waar we de bus moeten pakken naar surratanie heb ik het gevoel dat ik ondertussen heel veel van haar weet en vice versa.
Ze is heel open net als ik en het lijkt wel of we elkaar al jaren kennen, gek he dat je dat soms met mensen hebt.
We stappen van de boot en moeten een half uurtje wachten tot de bus arriveerd die ons naar surratanie brengt waar we moeten overstappen op een andere bus naar krabi.
Dit is de meest lijpe bus waar ik ooit ingezeten heb, voorin in de bus is een soort vip ruimte met een ronde bank en tv en bied plaats voor een man of 8, maar iedereen loopt automatisch naar boven zodat wij die ruimte voor onszelf hebben.
Na een ritje van ongeveer 2 uur komen we aan in surratanie en hebben we net tijd om een hapje te eten voor de andere bus klaar staat voor het laatste stuk van 2 uur.
Het is een minivan die helemaal volgepropt word en wij hebben samen de achterbank al in gepikt.
Als we eindelijk aankomen in Krabi ben ik de enige die al een hotel geregeld heeft en de rest gaat op zoek naar een onderkomen en besluiten allemaal in het centrum iets te zoeken want het strand ligt op 30 km afstand.
Ik vraag aan het varken van de busdienst of er vervoer voor mij klaar staat want ik zie alleen een paar taxi's en verder niemand van een hotel of resort en een taxi naar mijn bestemming kost 500 baht.
Het varken is erg onvriendelijk en snauwt mij toe dat hij alleen van de bus dienst is en dat ik de rest zelf moet regelen en negeerd me verder volkomen.
Ik blijf vriendelijk alhoewel ik nu best wel moe ben van de hele dag reizen en een te kort aan slaap maar weet dat je hier alleen wat bereiken kan als je vriendelijk blijft alhoewel zijn houding mijn bloed laat koken.
De arrogante vette kwal is bereid het hotel voor mij te bellen maar zegt meteen dat kost je 40 baht en kijkt naar me alsof ik een stuk vuil ben, ik vertel hem dat ik hem zeer erkentelijk ben als hij dat voor me wil doen en denk bijmezelf wacht maar smerig varken mijn tijd komt nog wel.
Hij belt het hotel en na een heel kort gesprek geeft hij me zijn mobiele telefoon en zegt dat ik zelf met de receptie van het hotel moet praten om het te regelen.
Ik krijg een dame van de recptie aan de telefoon die heel vriendelijk is en bereid is om mij op te halen en zegt we zijn er met een half uurtje want het is 30 km verderop en of ik wel de benzine wil betalen wat me op 200 baht komt.
Ik heb geen zin in een discussie over 4 euro en zeg dat is prima ik wacht hier op jullie.
De vet klep steekt zijn hand uit om de telefoon aan te pakken en net voor hij hem kan aanpakken laat ik hem zo uit mijn handen vallen, waarbij het ding op de grond in stukken uit een valt, waarop de rest van mijn mede reizigers met zijn allen in de lach schieten en de grootste lol hebben want hij behandelde de rest net zo.
De dikke kwal is helemaal perplex en begint in het thais/engels tegen me tekeer te gaan en ik zeg oeps, sorry en kijk hem vervolgens heel uitdagend aan.
Hij kiest eieren voor zijn geld en raapt de brok stukken van de telefoon bij elkaar en begint mopperend het ding weer in elkaar te zetten en gelukkig voor hem werkt ie ook nog.
De rest van mijn mede reizigers stappen allemaal in taxi's en ariadne vraagt of ik zin heb om morgenavond met haar uit te gaan want ze blijft maar 1 dag in het centrum van krabi en is van plan om de volgende dag een hotel bij mij in de buurt uit te zoeken.
Ik zeg dat lijkt me een heel goed plan en geef haar mijn kaartje met mijn e-mail adres zodat ze mij kan contacten.
We nemen afscheid en ik ga wachten op mijn vervoer wat na een minuut of 20 arriveert en amuseer me ondertussen geweldig met het bolle varken dat constant boze blikken mijn kant op werpt.

Ik word opgehaald door Lex en Joleen en al in de rit naar het hotel spreek ik met lex af dat we vanavond nog samen een jointje gaan roken met de bong.
Het hotel is erg schoon en ik heb een joekel van een kamer met eindelijk een goede douche, waar ik ook meteen gebruik van maak nog voor ik mijn spullen uit pak.
Man ik voelme meteen een ander mens en de vermoeidheid is helemaal verdwenen, ik laat mijn spullen lekker ingepakt en word als ik buiten kom al door lex opgewacht die zijn bong al klaar heeft staan en niet kan wachten om met deze farang ff lekker te smoken.
Een half uurtje later is lex al helemaal stoned en ik voel helemaal geen moer.
Het is pas een uur of 9 en ik heb zin om de buurt te gaan verkennen en zien wat er allemaal te beleven valt.
Ik loop de hoofdweg op en ga richting het strand wat ongeveer 10 minuten lopen moet zijn vanaf mijn hotel.
Ik passeer allemaal restaurantjes en massage huizen en winkeltjes en denk het is ook allemaal hetzelfde in thailand tot ik na een paar honderd meter een zijstraat passeer waar ik allemaal go go bars zie, wel een stuk of 20.
Als ik stop om te kijken wat er allemaal zit word ik al vanaf de dichtsbijzijnde dames aan alle kanten toe geroepen van hello come have a drink with us.
Ik slenter op mijn gemak de straat in en zie dat er nog bijna geen klanten zijn en krijg alle aandacht van de dames en ladyboys van de bars die ik passeer.
Met name de ladyboys zijn het brutaalst en pakken me gewoon beet om me mee te loodsen of versperren me gewoon de weg waarbij ik ze vriendelijk lachend aan de kant schuif en mijn weg vervolg naar het einde van de straat.
Aan de rechterkant is een bar waar ik plaats neem op een kruk en aan de eigenaresse vraag of ze een biertje voor me heeft en wimpel ondertussen de sletjes af die daar werken.
Ze geeft me een biertje en ik zeg neem zelf ook wat waarna ik met haar in gesprek raak en ze uiteraard alles over mij wil weten maar op een leuke manier.
Best wel een tof wijf en na een tijdje vraagt ze of ik zin heb om een potje pool met haar te spelen wat ik wel wil.
Het volgende rondje is voor haar rekeninf en we spelen een uurtje pool en we zitten een beetje geintjes te maken.
Ze vind het prachtig om steeds te roepen van Me love you long time, waarna ze dan keihard in de lach schiet en ik haar aan vul met sucky sucky 5 dollah waarna ze het dan uitgiert en ik besluit om haar maar ming lee te noemen wat ze prachtig vind :-)
Na een uurtje heb ik het wel gezien en besluit dat het tijd word om mijn bed maar eens op te zoeken en ben bijna een kwartier bezig om die straat weer uit te komen waarbij ik om de paar meter een sletje aan me heb hangen die erg wanhopig overkomen door gebrek aan klanten.
Ik zie er helemaal niets bij zitten wat me aantrekt en ben blij als ik de straat weer uit ben.
Rond een uurtje of 11 doe ik het licht uit en val meteen als een blok in slaap.

En natuurlijk ben ik om 7 uur weer klaar wakker.
Ik neem lekker een lange douche en na het scheren loop ik op mijn gemak naar de receptie waar het onbijt geserveerd word en word vriendelijk ontvangen door Joleen die volgens mij altijd in een super humeur is en een heel aanstekelijke lach heeft.
Tijdens het onbijt zitten we lekker met elkaar te kletsen en ze vraagd honderd uit maar dat ben ik ondertussen wel gewend van de mensen hier.
Ze vraagd of ze een tour voor me moet regelen of een scooter en zegt dat als ik iets nodig heb dat ik dan naar haar moet komen.
Ik vertel haar dat ik vandaag een beetje rustig aan wil doen en op mijn gemak de omgeving wil verkennen waarna ze meteen een scooter voor me regelt.
Binnen 10 minuten staat de scooter voor de deur en na het tekenen van de papieren en het inleveren van mijn paspoort als onderpand kan ik op weg.
Ik had Joleen onder het eten verteld dat ik single ben en vanaf dat moment zit ze constant aan me te plukken maar niet op een vervelende manier, eigenlijk vind ik het wel grappig en loop lekker met haar te flirten.
Tijd om op te stappen en ik start de scooter en ga richting Krabi wat 30 kilometer verderop ligt om te kijken wat daar allemaal te beleven valt.
Ik heb het centrum niet gevonden maar wat ik van de stad zie boeit me niet echt en na een half uurje rond rijden in de stad ga ik richting het strand waar ik vandaan kwam.
En pak natuurlijk de verkeerde afslag en ben na een half uur helemaal verdwaald, ik had niet de moeite genomen om de naam van het strand of het hotel op te schrijven en ben vervolgens een uurtje of 4 hopeloos aan het rond scheuren, verschillende stranden aandoent voor ik eindelijk de goeie weg terug vind.
Ach ik had toch niets beters te doen en vind het ook niet erg
Eenmaal terug bij het hotel parkeer ik de scooter en besluit om naar het strand te gaan lopen.
Het strand is niet echt bijzonder en heb zo het gevoel dat dit tot nu toe de minste bestemming is waar ik ben geweest.
Ik dwaal een tijdje rond in de nabijheid van het strand en denk laart ik eens een lekker biertje nuttigen en loop naar de rosse buurt om te kijken of er al wat leven in de brouwerij is.
Drie kwart van de barretjes zijn nog gesloten en bij een van de barren die wel open zijn bestel ik een lekker koud biertje en verder valt niemand me gelukkig lastig.
Na het biertje loop ik terug naar mijn hotel om een kouwe douche te nemen want het is echt bloed heet en ik voel me aardig bezweet alhoewel ik nu al al redelijk geacclimatiseerd ben.
Na het douchen loop ik naar de receptie en maak daar kennis met Bibha een chick uit nepal die net 2 maanden in japan is geweest bij haar broer die muzikant is en daar woont.
En aansluitend doet ze nog een paar weken thailand waar ze een paar neven heeft wonen.
Ze is net terug van de snorkel trip die ik de volgende dag wil gaan doen,dus ik vraag haar hoe het was en we beginnen vakantie ervaringen uit te wisselen.
Een beetje verlegen meid maar vreselijk goedlachs en een hele leuke persoonlijkheid.
ik vertel haar dat ik dacht dat ze een thaise was en bij een van die engelse gasten hoorde die ik vanochtend bij het ontbijt zag en die gelijk met haar binnen kwam, en ze schatert het uit van het lachen.
Vanaf dat moment hebben we de grootste lol en zitten we in de receptie een paar uur te ouwehoeren en gaat ze stuk om mijn directheid over bepaalde dingen helemaal als ik haar vertel van de rosse buurt en het gedrag van die sletjes daar.
Dat wil ze wel zien en ik stel voor om daar heen te gaan zodat ze met eigen ogen kan zien hoe het er daar aan toe gaat, we spreken af dat ik eerst die straat in ga en dat zij op een paar meter afstand volgt, zodat ze daar niet in de gaten hebben dat we bij elkaar horen.
Als we weer de straat uit zijn heeft ze tranen in haar ogen van het lachen en had geen idee dat dit soort dingen dagelijkse kost zijn in thailand, in nepal komt dit niet op deze schaal voor denk ik.
Ik stel voor om samen een hapje te gaan eten en we zoeken een restaurantje uit waar we beiden red snapper bestellen met rijst en groenten.
Onder het eten hebben we een gesprek wat ik niet snel zal vergeten en verbaas ik me er over dat die meid zo veel diepgang heeft en dat voor een 27 jarige.
We lopen daarna richting het strand en ons gesprek gaat op een gegeven moment over het leven in nepal en haar relatie met haar vriend die voor 2 jaar in australie zit en daar een studie volgt.
Het is een slimme meid en ik verbaas over haar kijk op het leven en haar mening over bepaalde zaken wat ik niet verwacht van iemand nog zo jong.
Maar wat me al vaker is opgevallen op mijn reizen is dat mensen in relatief arme landen vaak veel meer hebben meegemaakt en heel anders in het leven staan dan de mensen bij ons in nederland.
Het is echt een verademing met zo iemand te praten die niet allen maar over oppervlakkige shit kan ouwehoeren waar ik in nederland continu mee geconfronteerd word.
Ze vraagt of er geen live bandjes optreden in de plaats waar we zitten en na wat navraag komen we te weten dat er een bandje speelt aan het eind van strand.
We hebben het binnen een paar minuten gevonden en het blijkt een kroegje te zijn in een andere rosse buurt waar ik het bestaan nog niet eens van wist.
Oei hier lopen wel een paar mooie dames rond dus hier kom ik zeker nog een keer terug :-)

De live band bestaat uit 2 man en als we binnen komen spelen ze net een nummer van The Doors en het klinkt helemaal niet slecht.
Na een uurtje begint de muziek wat minder te worden en we stappen op en lopen op ons gemak terug naar ons hotel.
Ik bedank haar voor een heel gezellige avond en zij zegt dat ze het ook naar haar zin gehad heeft en vraagd of ik haar de vogende dag nog bij het ontbijt zie want om 3 uur s'middags vetrekt ze richting bangkok en vandaar uit terug naar nepal.
Ik moet toch vroeg op voor de snorkeltrip die ik ga doen, dus we spreken om half 8 af voor een gezamelijk ontbijt.
Zij gaat slapen en ik zoek nog even de rosse buurt op waar we net vandaan kwamen.

De volgende dag word ik wakker om half 6 en kan met veel moeite weer in slapen komen maar om 7 uur ben ik weer klaar wakker.
Ik stap snel onder de douche en tref even later Dibha aan bij het ontbijt waar ze al zat te wachten.
Om half 9 word ik opgehaald voor de tour en onder het genot van een kop koffie en wat toast met jam kletsen we gezellig verder waar we de avond daarvoor zijn gestopt.
Shit om 5 over 8 staan die gasten al voor de deur om me op tehalen en ik heb nog geen hap van mijn brood genomen.
Wacht maar lekker denk ik bij mezelf en ondanks hun zenuwachtige gedrentel voor de deur eet ik op mijn gemak mijn ontbijt op en ben om half 9 precies klaar :-)
Ik neem afscheid van Dibha en wens haar een hele goeie reis toe en bedank haar voor haar leuke gezelschap en haar kijk op dingen.
We wisselen e-mail adressen uit en ik moet haar beloven dat als ik ooit naar nepal ga dat ik haar dan op zoek, een belofte die ik graag maak want het is echt een heel bijzondere chick.

Ik spring achter in de truck die me naar de pier brengt waar de speedboot ligt die de eilanden aan gaat doen die op het programma staan voor vandaag.
Onderweg maken we nog een aantal stops om mensen op te pikken die ook een tour geboekt hebben.
Uiteindelijk komen we een half uurtje later helemaal afgeladen met mensen aan bij de pier waar een stuk of 20 speed boten liggen voor de diverse tours die vanaf die pier plaats vinden.
ik word ingedeelt met 20 anderen op boot nummer 15 en zie als ik dichterbij kom dat het een biekse boot is met 2 buitenboord motoren van elk 200 pk.
Ik stap als eerste aan boord en de tour guide geeft me de tip om helemaal voorin te gaan zitten om dat daar meer plaats is en dat het daar veel leuker vertoeven is.
Ik heb me net geinstalleerd en er komen 5 thaise meiden van een jaar of 20 bij me zitten die ook door de tourguide naar voren zijn gestuurd..
liever hun dan met 5 dikke duitser opgescheept zitten of een stel debiele engelsen.
We hebben net voldoende tijd om elkaar voor stellen en de boot begint al te varen en daarna is er geen conversatie meer mogelijk.
Het gaat meteen vol gas en de boot gaat als een raket over het water gepaard met grote klappen telkens als we een golf raken.
Het lijkt wel een kermis atraktie en die meiden gillen het uit van plezier elke keer als we een golf raken.
Na een spectaculair ritje van een half uurtje komen we al aan bij het eerste eilandje waar al aardig wat boten liggen en het is niet de bedoeling dat we hier gaan snorkelen maar alleen aanleggen voor een uurtjezoadat iedereen het eiland kan verkennen wat heel erg klein is.
Ik heb het hier na een half uurtje wel gezien helemaal omdat om de paar minuten een nieuwe boot aanlegd en het binnen een mum van tijd krioelt van de mensen.
Wat een sof is dit en ik hoop dat de rest van de trip niet zo is.
Na een uur is iedereen weer aan boord en ik vraag wanneer we gaan snorkelen ?
De volgende stop op chicken island mogen we snorkelen en dat blijkt ook de enige stop te zijn waar gesnorkeld word.
Dus ik vraag hoe lang we daar blijven en krijg te horen ongeveer 40 minuten waarna ik de beste man een beetje ongelovig aan kijk en vraag ja maar het is toch een snorkel trip ?

Hij begint zich te veronderschuldigen en zegt dat er niet genoeg tijd is om meer snorkel trips te doen omdat we daarna gaan lunchen en daarna nog een ander strand aan doen waar we iets kunne drinken in 1 van de restaurants daar.
Tja dat is thailand je word genaaid waar je bij staat en ze hebben wat dat betreft gewoon schijt aan je.
Maar dan kennen ze mij nog niet.
Ik laat mijn teleurstelling niet blijken en zeg ok met een smile op mijn bek maar heb allang mijn eigen plan getrokken
Als we bij chicken island aanleggen krijgt iedereen een zwemvest aangereikt wat ik beleefd weiger en vervolgens krijgen we te horen dat we in de buurt van de boot moeten blijven en alle plekken waar we niet mogen komen.
Ik pak een snorkel en duik vanaf de boot het water in en crawl meteen weg van de boot tot ik helemaal uit het zicht verdwenen ben.
Rond de boot liggen nog 6 andere boten en er zijn daar zoveel mensen in het water dat het me achteraf verbaasd dat de mensen elkaar niet verzopen hebben.
Waar ik aan het snorkelen ben zit een enorme verschijdenheid van vis en ik tel zeker tussen de 15 en 20 verschillende soorten.
Rond de boot zat maar 1 soort en die werden gelokt door brood in het water te gooien zodat je tussen de vissen zwemt en dat is dan alles wat je te zien krijgt.
Wat een oplichterij, maar dat is iets wat de thai tot in de puntjes beheerst, ze zijn daar echt meester in en het gros van de schapen pikt dat ook gewoon.
Ik heb geen flauw idee hoe lang ik al in het water lig te spartelen maar als ik op een gegeven moment in het blikveld van onze boot kom zie ik dat iedereen al weer terug aan boord is en de bemanning staat te kijken waar de onbrekende persoon is.
Opeens hoor ik geschreeuw en zie iemand verwoed zwaaien en doe net of ik niets in de gaten heb, er liggen 2 andere boten op mijn pad en ik duik en zwem onder de boten door en ben weer uit hun blikveld verdwenen.
Na een kwartiertje heb ik alles gezien waar ik voor kwam en zwem op mijn gemak om de andere boten heen terug naar mijn eigen boot.Eenmaal tyerug aan boord krijg ik te horen dat ik het hele programma in de war gegooit heb omdat ik 1 1/2 uur in het water ben geweest.
Met de meest onschuldige blik op mijn bek zeg ik sorry maar ik had geen horloge bij me en dat ik geen besef van de tijd had gehad en vraag waarom ze me dan niet geroepen hebben ?

Zijn engels is te slecht om daar op in te gaan dus hij geeft het maar op en we vertrekken naar onze volgende stop voor onze lunch.
Een eiland wat helemaal kompleet verpest is doordat er zoveel toeristen op komen elke dag en ik vind het maar een smerige bende.
Vervolgens krijgen we een lunch box uitgereikt en nadat ik de inhoud geinspecteerd heb vraag ik waar het restaurant op het eiland is wat gelukkig maar op korte afstand lopen is.
ik geef mijn lunchbox aan 1 van de thaise chicks die eruit ziet alsof ze wel een extra maaltijd kan gebruiken en loop naar het restaurant waar ik een heerlijke lunch nuttig.
Houd je gratis troep maar want nu snap ik wel waarom de lunch bij de prijs inbegrepen was.
Na een half uurtje kom ik terug op het strand bij de boot en begin een praatje met een van de vrouwelijke reisleidsters die bij de groep is ingedeeld.
Het arme kind spreekt amper engels en na een paar minuten geef ik het maar op.
En op dat moment zie ik iemand voorbij lopen die me wel heel bekend voorkomt, hey ariadne roep ik en ze draait zich verbaasd om en komt met een big smile mijn kant oplopen.
We omhelzen elkaar en zoeken een rustig plekkie op en ze vraagd of ik haar e-mail nog gekregen had ?
Ik zeg nee ik heb niets gezien maar ik heb gistermiddag om een uur of 3 voor het laatst gechecked en toen was er niets.
Bleek dat ze wat problemen met haar computer had gehad en dat ding pas om een uur of 7 in de avond had gestuurd.
We spreken af dat we morgen samen naar phi phi island gaan met dezelfde boot en dan een paar dagen samen daar gaan door brengen waar ik wel zin in heb.
We hebben helaas maar een minuut of 20 om bij te praten voordat ik aangemaant word door de tour leider dat de boot op me ligt te wachten.

Ja, en ? wacht maar ff ik ben nu in gesprek dat zie je toch ?
Hij schud moedeloos zijn hoofd en ariadne lacht hem in zijn bek uit en zegt ik doe ook wat ik zelf wil en trek me niets meer van die gasten aan want het draait bij hun alleen maar om geld en ik ben het ook zat.
Ik geef haar een zoen en zeg dat ik morgen bij de boot naar phi phi op haar wacht en loop op mijn gemak terug naar mijn boot.
Ik stap aan boord en word uitgezwaaid door ariadne en we schueren naar onze volgende bestemming.
Een strand vol met boten en een paar peperdure resorts met een strandje van nog geen 4 meter breed.
Het is volgens mij de bedoeling dat de mensen hier naar toegebracht worden om wat te nuttigen in de restaurants van de resorts en prijzen zijn dan ook niet mals.
Kop koffie 2,20 in euro's en dat is nog 1 van de goedkopere dingen.
Het is de bedoeling dat we hier een uur blijven ondanks dat we als achter liggen op schema.
Do i need to say more ?
Iedereen loopt een beetje verdwaasd rond over het strand wat ongevver een kilometer lang is en het grappige is dat het gros van de mensen hun zwemvest nog aan hebben.
Ik denk verrek maar ik heb toch geld zat en zoek een hele relaxte fateuil uit en bestel een kop koffie en laat me lekker onderuit zakken en ga af en toe helemaal stuk om de mensen die heen en weer lopen op het strand en waarbij reglematig iemand op zijn bek gaat omdat hij de touwen van de ankers niet in de gaten heeft waarmee de boten vast liggen op het strand.

Na een half uur zie ik een bekend gezicht en schreeuw Heee ben je me aan het stalken ofzo ?
Moet ik de politie bellen ?
Ariadne komt lachend aan lopen en zegt zo makkelijk kom je niet van me af en gaat gezellig bij me zitten.
Ik vraag of ze iets wil drinken maar als ze de prijzen ziet weigert ze resoluut en we besluiten om naar de andere kant van het strand te lopen waar een soort grot schijnt te zijn.
Daar aangekomen zien we een schrine met allemaal penissen in diverse maten van hout en sommige van steen of ander materiaal van een paar centimeter tot joekels van wel anderhalve meter en het zijn er honderden.
We hebben de grootse lol en proberen te raden wat het nut ervan is helemaal omdat sommige thaise mensen er tegen lopen te bidden.
Ik denk dat het iets met vruchtbaarheid te maken heeft en we krijgen uitleg van een thaise toerist die bevestigd dat het daar mee te maken heeft, waarbij ik tegen ariadne zeg dat ze er tegen bidden in de hoop dat ze dan een grotere penis krijgen omdat ze allemaal van die kleine pikkies hebben, wat een hoop gelach opleverd van de westerse toeristen.
Ik kan vandaag even geen respect meer voor dit volk op brengen.
Echt alles draait hier om geld en ze zijn meester in het uit de zakken van de toeristen te kloppen, een stelletje boelers zijn het.

Ik ben absoluut niet krenterig en geef bijna overal fooi, maar de laatste dagen krijg ik steeds meer het gevoel dat die thaise glimlach helemaal niet zo gemeend is en je die alleen krijgt zolang je ervoor betaald.
En ik zie de laatste tijd steeds meer de andere kant van de bevolking met name in de toeristen gebieden.
Ik heb er alle begrip voor dat die mensen voor hun levensonderhoud voor een groot deel afhankelijk zijn van de gulheid van de toeristen, maar het begint mij steeds meer tegen te staan wat voor methoden ze hanteren om dat voor elkaar te krijgen en de reacties die je krijgt als je er niet intuint.
En wij toeristen betalen al dubbele prijzen ten opzichte van de thai zelf.
In ieder geval is mijn grens bereikt en ga ik vanaf nu ook keihard onderhandelen als ik iets wil.
We kopen een paar biertjes bij een strandventer en betalen uiteindelijk de helft van de vraag prijs wat zijn glimlach snel doet verdwijnen :-)
Tja daar ben ik echt niet gevoelig voor en ariadne al helemaal niet want dat is een keiharde onderhandelaar.
We zoeken een plekkie op in de schaduw en hebben het prima naar ons zin tot die reisleider weer komt opdagen want ze waren op zoek naar mij en hadden al lang moeten vertrekken.
Ik zeg ik kom er aan en drink eerst rustig mijn biertje op en neem weer afscheid van ariadne.
Eenmaal terug aan boord gaan we volgas terug naar de pier en aangezien de golven nu hoger zijn dan eerder stuiteren we de hele boot door.
Een half uurtje later sta ik weer voor mijn hotel en heb nog net een half uurtje tijd om wat met Bibha te kletsen voor haar taxi arriveert die haar naar het bus station in krabi moet brengen.
Joleen zit er ook bij en zit openlijk met me te flirten wat ik alleen maar aanmoedig tot grote pret van bibha die zegt dat ik echt te erg ben :-)
Maar ze vind het prachtig en zit continu te lachen.

Van de week krijgen jullie de rest te horen ik ben nu al 2 uur aan het typen en het is ondertussen al 2 uur s'nachts.

Tot op Koh phi Phi waar ik morgen heen ga voor 3 nachten.

  • 23 September 2009 - 06:05

    Charity:

    Hey kanjer!
    Wat een geweldige verhalen om te lezen zeg, echt ik geniet ervan!
    Ben erg benieuwd naar je volgende verhalen!
    Ik hoop ooit ook net als jij zo van de wereld te kunnen genieten, lijkt me echt een super gave ervaring.
    Take care of yourself.

    Dikke kus

  • 23 September 2009 - 22:26

    Daniël En Mirjam :

    He ouwe rammer!
    hehe, vanmiddag is er eindelijk een knechtje van ziggo langs geweest met m'n router... hadden al ontwenningsverschijnselen van al die tijd geen internet ;-)
    Net al je verhalen gelezen met Mir? we hadden wat in te halen! het doet ons goed te lezen dat je het zo naar je zin hebt!
    We missen je wel ouwe, blij dat je er in December weer bent.
    Hou ons op de hoogte van al je avonturen!!!
    Spreek je snel , dikke kus Daan & Mir

  • 26 September 2009 - 16:26

    Jelle:

    woow, respect dat je die reis durfte te maken,
    je verhalen zijn heel boeiend!
    je kent me niet ik kwam hier toevallig, maar echt respect!

  • 27 September 2009 - 06:14

    Jelle:

    Bedankt voor je reactie.
    Er is niets engs aan hoor, ik denk dat je in deze landen veiliger bent dan in nederland.
    Ik kan het iedereen van harte aanbevelen.

    gr Filip

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Thailand, Koh Tao

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

29 November 2009

Lekker chillen en relaxen.

16 November 2009

Can Tho Mekong delta

14 November 2009

Saigon

06 November 2009

Van catba island naar hue

01 November 2009

Sapa trekking
Filip

Ik ga de reis onder verdelen in 3 stukken van 4 maanden. 1 september vertrek ik naar thailand en ga dan backpacken door Thailand, Laos, Vietnam en cambodja. Begin januari vertrek ik naar brazilie om vervolgens te gaan backpacken door argentinie, antarctica, chili en peru en brazilie. De laatste 4 maanden ben ik nog niet helemaal uit waar ik heen ga maar ik vind vast wel een bestemming tegen die tijd.

Actief sinds 25 Aug. 2009
Verslag gelezen: 189
Totaal aantal bezoekers 39299

Voorgaande reizen:

12 November 2014 - 01 Maart 2015

Thailand 2014

01 September 2009 - 30 Augustus 2010

Mijn eerste reis

14 Mei 2010 - 10 Augustus 2010

Thailand all over again :-)

Landen bezocht: