Krabi-Koh phi phi

Ola.

Daar ben ik weer, ik moest even mijn laatste verslag terug lezen om te kijken waar ik gebleven was, want het is alweer een tijdje geleden.
Het viel me ook gelijk op dat er een hoop spelfouten in mijn verslagen zitten, maar dat moeten jullie me maar vergeven want ik maak ze meestal voor ik naar bed ga en typen op een laptop ben ik niet echt gewend :-)
Nadat bibha vertrokken was heb ik nog een uurtje zitten chillen met joleen, waarna het tijd was voor een snelle douche en op zoek naar iets te eten bij het strand.
Net te vroeg voor diner en eigenlijk te laat voor lunch neem ik gewoon een rijst maaltijd met vis en groenten, eigenlijk meer om mijn maag te vullen.
Ik heb wel zin om vanavond naar die tent te gaan met die live muziek maar dat begint pas om een uur of 9 dus kuier ik op mijn gemak terug naar mijn hotel.
Daar vraagt Joleen of ze iets voor me mee moet nemen van de markt want ze was net op weg daar naar toe.
Als je even 2 minuten op me wacht dan pak ik de sleutels van mijn scooter en ga ik gezellig met je mee, wat weer zo een enthousiaste glimlach op haar gezicht tovert.
Ik scheur achter haar aan en 10 minuten later komen we aan op de lokale markt waar alle thais hun booschappen doen.
Heel veel kraampjes met kleding en sieraden en het hele midden gedeelte is gereserveerd voor alle groente en fruit en vis en vlees.
Het is lekker druk en heel gezellig en ik heb best wel wat bekijks als enige blanke daar.
Joleen gaat haar eigen weg nadat ik heb gezegd doe lekker je eigen ding en ik zie je wel weer bij het hotel.
Het meeste wat ik zie is troep wat ik toch nooit zou kopen maar opeens sta ik voor een kraampje waar ze allemaal nep merk zonne brillen verkopen, die niet van echt te onderscheiden zijn.
HHmm die Raybans zien er wel vet uit met van dat gekleurde glas en het word tijd voor mijn eerste aankoop hier in thailand.
100 bath vragen ze ervoor en ze zien er te echt uit om te laten liggen.
Ik loop nog een uurtje rond en met name het gedeelte waar ze vis verkopen heeft mijn aandacht want er word constant nieuwe vis aangevoerd en het meeste leeft gewoon nog.
Inspectie voor waren hebben ze hier vast nog nooit van gehoord want de hygiene is ver te zoeken.

Eenmaal terug bij het hotel heb ik alweer trek en besluit om eens lekker uitgebreid te gaan eten bij een Indiaas restaurantje waar ik eerder langs was gelopen en de eigenaar had beloofd in ieder geval met een bezoek te vereren.
Hij herkend me en we staan eerst even lekker te lullen en grapjes te maken tot we tot de orde van de dag over gaan en hij mij 25 % korting aanbied op alle gerechten die op de kaart staan.
Dus ik bestel maar meteen een berg eten, ik moet zeggen dat dit het beste restaurant is waar ik tot nu toe gegeten heb.
Ik ben een kleine eter en krijg meestel net 1 bord met eten naar binnen maar een uur later zit ik helemaal uitgeteld oneruitgezakt over mijn buik wrijvend naar alle lege schalen te kijken en vraag me af waar ik het allemaal gelaten heb.
Ik kon gewoon niet stoppen met eten zo lekker was het en heb mijn smaak papillen volledig verwend.
Half uurtje uitbuiken en ik ben blij dat ik met de scooter ben want de bar waar ik heen ga is een kwartier lopen en daar heb ik mijn volle pens geen puf meer voor.
Ik parkeer de scooter aan de rand van het red light district waar de bar gelegen is en loop pardoes bijna tegen 2 ladyboys aan.
Hello are you looking for me vraagd de grootste van de 2 en ik kan het niet laten en antwoord met een grijns op mijn bek van All my life georgous, were have you been all my life ?
En pak haar beet rond haar middel en zeg you have real nice tits are they for real ?
Ze pakt meteen mijn hand en plaatst ze op haar borsten zodat ik kan voelen hoe stevig ze zijn en ondertussen probeerd ze me op mijn mond te zoenen.
Ik zeg sorry babe i'm not into girls i only want ladyboys, waarop ze het uitschaterd en me verzekerd dat ze een ladyboy is wat ik natuurlijk al meteen had gezien.
Ze heeft best wel door dat ik haar een beetje sta te fucken en heeft er duidelijk lol in.
Ik vertel haar dat ik op weg ben naar de live bar maar dat ik zeker nog een praatje met haar kom maken als ik het daar zat ben.
Gelukkig laat ze me gaan en ik vervolg mijn weg langs alle go go bars naar de bar waar ik heen wil, ondertussen alle sletjes afwimpelend.

In de bar is het heel rustig, ik ben de eerste klant en de eigenaar herkend me nog van gisteravond en zegt, this song is for you en hij begint Hotel California voor me te spelen.
Altijd leuk zo'n binnenkomer maar als hij vraagd of ik op het toneel het lied wil zingen bedank ik beleefd want ik wil die mensen niet kwetsen met mijn manier van zingen.
Ik kan het zelf niet eens aan horen als ik zing dus laat mij maar lekker luisteren met een biertje erbij.
Na een half uurtje komen de eerste klanten en dat zijn allemaal westerse ouwe lullen met een thaise chick aan hun arm.
Een wat oudere vent van een jaar of 60 komt aan het tafeltje naast mij zitten met zijn 30 jaar jongere chick en staat op als de band aankondigt dat ze Highway Star van Deep purple gaan spelen.
Ik denk nog bij mezelf als hij de microfoon pakt van wat moet die opa het toneel, hij wil zeker zijn thaise chick imponeren.
Vervolgens imponeert hij mij want die vent heeft een strot en zingt het bijna perfect zoals ik het ken van Deep purple.
Man zo zie je maar that looks can really be decieving.
Ik blijf een paar uurtjes in de bar en om het nummer gaat die ouwe op het toneel en alles wat hij zingt van Queen tot Dire straits en alles daar tussen in klinkt waanzinnig goed.
En hij heeft lucht voor 10 want hij zingt alles moeiteloos en lijkt onvermoeibaar.

Het word tijd om op te stappen want morgen vertrek ik naar koh phi phi en ik wil er geen nachtwerk van maken, 1 uur is laat zat.
Ik ben bijna de straat uit word ik opeens vanachter vast gepakt en ja hoor je raad het al het is die grote ladyboy en voor ik besef wat er gebeurd pakt ze me vol op mijn bek en graait meteen in mijn broek en heeft de hele handel te pakken voor ik kan reageren.
De omstanders gaan helemaal uit hun dak en staan haar allemaal aan te moedigen, waarop ik alleen maar in de lach kan schieten en voorzichtig proberen mezelf los te maken voor het helemaal uit de hand loopt.
Ik ook altijd met mijn grote bek :-)
Gelukkig zet ze niet door als ze merkt dat ik niet echt geintersseerd ben in haar en na het uiwisselen van wat grapjes laat ze me gelukkig gaan met een vette knipoog en de opmerking dat ze best wel zin in me had en dat ik bij haar altijd gratis mag
Thanks but no thanks

De volgende ochtend ben ik weer om 7 uur wakker en ik word pas om 12 uur opgehaald van mijn hotel voor de boot naar koh phi phi.
Na het douchen en scheren eerst maar eens op mijn gemak ontbijten en ik word weer reuze vriendelijk begroet door Joleen die weer in haar beste humeur is.
We zitten gezellig te kletsen en met de 2 4 weken oude katjes te spelen genaamd Ping en Pong tot de schoonmaaktster binnen komt met een mandje waar ze een andere kat in heeft genaamd Robot.
Ja ze weten hun katten hier wel namen te geven.
Dit is een vreselijke mooie kat om te zien en ik schat dat het beestje ongeveer 3 maanden oud is en vreselijk speels.
Vanaf dat moment hebben Ping en Pong geen leven meer en worden door Robot gebruikt voor target practice en het gepiep van die 2 is niet van de lucht.
Ik ben meer bezig Robot af te leiden dan dat ik aan mijn ontbijt toe kom maar het is een perfecte manier om de tijd te doden.
Om 12 uur precies staat mijn vervoer voor de deur en word het tijd om afscheid te nemen van het personeel wat opeens allemaal aanwezig is.
Ik geef Joleen een dikke knuffel en zeg de rest gedag en stap in het busje.
Bij de pier confirm ik mijn ticket en moet een klein uurtje wachten voor de boot vetrekt.
Eenmaal aan boord zoek ik een plekje op het voordek net onder de stuurhut en krijg gezelschap van een blonde duitse chick die ook lekker buiten wil zitten in het zonnetje.
Het is amper te harden zo heet is het en in no time liggen we beiden alleen in onze zwemkleding te bakken in de volle zon terwijl de rest van de passagiers binnen zitten in de air conditioned ruimte.
Gelukkig vertrekken we al vrij snel en zodra de boot een beetje vaart krijgt is het prima uit te houden met het windje in ons gezicht.
Zodra we op volle zee zijn krijgen we afkoeling van het opspattende water wat telkens een lekkere koele spray over ons heen stort, waarbij het net lijkt of je in de volle zon onder de douche staat.
Je snapt zeker wel dat we helemaal doorweekt aan komen op plaats van bestemming.
Eindelijk ik ben nu in Paradise zoals koh phi phi door veel mensen bestempeld word.

Mijn eerste indrukken zijn niet bijster geweldig, de kant van het eiland waar ik aan kom is een drukte van jewelste en de hele baai ligt vol met boten.
Als ik de pier af loop word ik van alle kanten benaderd door mensen die me proberen te overtuigen dat hun hotel the place to be is en ik vind het best wel druk is terwijl het laag seizoen is.
Ik vraag bij het tourist bureau waar mijn hotel ligt en krijg een kaart van het eiland in mijn handen gedrukt met de mededeling dat het ongeveer een kwartiertje lopen is.
Pfff en dat met die bloed hitte en 20 kg op mijn rug plus mijn fototas.
Gelukkig is het makkelijk te vinden en binnen 10 minuten sta ik voor de deur nadat ik de indruk heb gekregen dat phi phi wel heel erg commercieel is en alles gericht is op geld verdienen.
Ik meld me bij de balie en krijg een kamer toegewezen aan de voorkant helemaal aan het eind van de ballustrade.
De kamer is netjes en schoon met een groot 2 persoons bed en een nette badkamer alleen de airco ontbreekt en natuurlijk weer een grote televisie op mijn kamer.
Ik flikker al mijn troep in een hoek en ga eerst eens lekker douchen want mijn lichaam plakt van het zout en het zweet.
Ik heb geen zin om mijn spullen uit te pakken en ga eerst eens het eiland verkennen.En wie weet kom ik Ariadna wel tegen die de eerste boot vanochtend had gepakt.
Het valt allemaal een beetje tegen, de mensen zijn hier niet echt vriendelijk en iedereen probeert zijn rotzooi aan je te slijten en lijkt niet eens geinteresseerd of je wel of niet belangstelling toont.
De andere baai die een minuut of 5 lopen is ziet er wel aardig uit tot ik zie wat ontzettend veel troep erop het strand ligt en ik bij mezelf denk van dit paradijs heeft dringend een opknap beurt nodig.
Dan maar terug naar het centrum om te kijken wat waar is en om een lekker restaurantje uit te zoeken want ik heb weer trek.
Het is smal, druk en ik denk bij mezelf dat dit mij een vreselijke plaats lijkt als het hoog seizoen is en het eiland letterlijk uitpuilt van de backpackers en andere toeristen.
Tijd om terug te gaan naar mijn hotel en mijn spullen uit te pakken.
Eenmaal terug ben ik toch niet tevreden met mijn kamer want ondanks de fan die ik heb is het snikheet in de kamer en ik dacht dat ik een airco kamer gereserveerd had.
Nagevraagd bij de receptie en er word mij verteld dat het geen vergissing is en dat ik betaald heb voor een kamer zonder airco.
Maar voor 200 bath per nacht mag ik switchen naar een kamer aan de achterkant die hetzelfde zijn maar wel een airco hebben.
Doe maar zeg ik want voor die 4 euro per nacht verschil ga ik niet in een saunaatje zitten.
Ik besluit om die avond het niet laat te maken en lig om een uur of 11 in mijn mandje lekker met airco.