Duiken op Koh phi phi

Duiken op Koh phi phi.

Ik had mijn wekker op 7 gezet want het was maar 5 minuten lopen naar de duikschool en we zouden ontbijten op de boot en ik had nog wat slaap in te halen van de nacht ervoor.
Om een uur of 4 schrik ik wakker en hoor een hoop geschreeuw en gelach op de gang voor mijn deur, de engelse chicks die 2 deuren verder op zitten komen terug van een feestje en hebben wat mannelijk gezelschap mee genomen, zo te horen aan hun accent van franse makelij.
Fuck weer een onderbroken nacht en ik wilde fit zijn voor het duiken.
Ik hoor het een paar minuten aan maar het lijkt er niet op dat die gasten het rustig aan gaan doen vannacht.
Ik slaap hier naakt en vergeet helemaal dat ik niets aan heb terwijl ik mijn deur open ruk en de gang op loop en die gasten keihard toe bler SHUT THE FUCK UP.
Je had die koppies moeten zien van dat stelletje dronke lappen :-)
In ieder geval heb ik het gewenste resultaat bereikt want het is meteen muisstil en ik heb ze ook niet meer gehoord.
Met moeite val ik weer in slaap maar word een uur later vrolijk wakker gekrijst door die kut haan die nu wel heel erg persoonlijk begint te worden.
Het laaste uurtje dommel ik weer in slaap maar word om half 7 wakker door de regen en de onweer wat de lucht helemaal donker kleurd.
Ik trek de gordijnen van mijn raam open en zie een regen en onweersbui die zijn weerga niet kent.
Het komt echt met bakken uit de lucht vallen en ik zie prachtige bliksem flitsen in de lucht, vet hier hou ik wel van.
Om klokslag 7 uur stopt het ook in 1 keer en waait het alleen nog flink maar het is nu droog.
Als ik bij de duikschool aan kom is er nog niemand en vraag ik me af of het wel door gaat want op zee is het nu aardig aan het spoken.
Ik was natuurlijk weer veels te vroeg en na een kwartiertje komt de een na de ander aan lopen waaronder de divemasters.
Iedereen word aan elkaar voorgesteld en we gaan met een man en vrouw of 12 richting de boot, onderweg stoppen we langs een bakkerij en begint iedereen zijn ontbijt in te slaan voor op de boot.
Als we bij de boot aankomen zijn er nog een paar andere bij gekomen en zijn er 2 padi open water groepen die mee gaan en de rest zijn fun divers net als ik.
De boot ligt lekker te schommelen en de zee buiten de baai ziet er echt woest uit, flinke golven met van die mooie witte toppen erop.
Iedereen krijgt wat zeeziekte pillen uitgedeeld waarbij ik vriendelijk bedank want die heb ik niet nodig, ik ben nog nooit zeeziek geweest.
Zodra we baai verlaten gaat de boot als een gek te keer en waan ik me even als deckhand in de serie Deadliest catch, misschien moet ik dat ook een keer proberen want ik vind dit wel leuk.
Iedereen die met mij samen voorop de boot zat verdwijnt naar het achterdek onderin en het valt me op dat sommigen al aardig bleke bekkies hebben.
Mooi heb ik alle ruimte voor mezelf en die heb ik ook wel nodig want af en toe word ik aardig heen en weer geslingerd en maakt de boot bewegingen alsof ik in een rollercoaster zit.
Na een half uurtje varen komen we aan bij het eiland waar we gaan duiken en de boot word aan de loef zijde van het eiland afgemeerd waar het een heel stuk rustiger is.
Ik ga duiken met Holy als mijn duikmaster en ga samen met 2 jonge israelische gasten en een australier die mijn buddy word.
Hij heeft al een stuk of 30 duiken gemaakt dus om hem hoef ik me geen zorgen te maken, de andere 2 ieder een stuk of 25.
Holy komt oorspronkelijk uit engeland maar heeft 6 jaar in Sao paulo gewoond dus we zitten binnen de kortste keren ervaringen en herhinneringen op te halen over brasil en met name sao paulo.
We vinden het beiden een waanzinig leuke stad en zitten lekker over het heerlijke eten te praten waar zij ook gek op is, het blijkt dat we dezelfde voorkeur hebben voor dezelfde restaurants in sao paulo.

De bootcrew en de divemasters hebben alle equipment al klaar gemaakt voor de fundivers dus ik hoef alleen maar mijn black ninja pak aan te trekken en de bcd met fles op mijn rug te hijsen.
Ik check alles eerst goed of het gedaan is zoals ik het zelf zou doen en alles ziet er prima uit en ik krijg van holy een lead belt aangereikt met 5 plakken lood, is dat niet een beetje veel vraag ik aan haar waarop ze antwoord Your a big guy so you need more lead.
Waarop ik met een grijns op mijn bek tegen haar zeg Only in my pants babe, waarop ze in de lach schiet, maar me een vreemde blik opleverd van de chinese chick die naast me staat van de andere duikgroep.
Hhhmm het was maar een geintje hoor, dus ik geef haar een vette knipoog en draai me om om mijn spullen aan te trekken.
De australier en ik doen de buddy check bij elkaar en alles ziet er prima uit, hoe het komt weet ik niet maar ik sta weer als eerste klaar om het water in te gaan en besluit met een voorwaartse salto van de boot af te springen.
Als ik boven komt staan ze me toe te juichen en terwijl ik mijn bcd op blaas gaat de een na de ander zo spectaculair mogelijk het water in.
De toon is gelijk gezet, we hebben er zin in en met allemaal ervaren duikers in mijn groep hoef ik nu op niemand te wachten.
Zodra iedereen bij elkaar is en holy het sein geeft laat ik mijn bcd leeg lopen en daal af naar de bodem op een meter of 12 zonder te stoppen.
Het klaren gaat me zo makkelijk af dat ik niet eenmaal pijn voel in mijn oren en vlak achter holy de bodem bereik.
Ik blijf in de buurt van haar zwemmen en ze neemt echt de tijd om me allerlei dingen te laten zien en voor elk soort vis een apart hand signaal heeft.
Het zicht is ongeveer 10 meter maar hier beneden merk je helemaal niets van de storm die boven ons woed.
Het voelt aan alsof ik nooit anders gedaan heb en ik voel me letterlijk en figuurlijk als een vis in het water en ben lekker aan het spelen met mijn drijfvermogen door middel van mijn ademhaling waarbij ik gewoon op een vaste diepte kan blijven door mijn adem haling te reguleren, waarbij je een soort van gewichtsloosheid creert.
Nu nog pink floyd en een peukie erbij en je hebt het ultieme gevoel denk ik bij mezelf :-)
Holy leid ons helemaal langs en door het rif en we zien ontzettend veel verschillende soorten vissen waaronder een zeeslang van 2 1/2 meter en een schildpad en heel veel mooi levend koraal.
Na een 50 minuten signaleert 1 van de israelies dat hij nog maar 50 bar lucht heeft en gaan we met zijn alleen terug naar de oppervlakte na eerst een stop op 5 meter diepte voor 3 minuten, de safety stop.
Wel lekker zo op die diepte een beetje hooveren en ik zie dat ik nog ruim 60 bar in mijn fles heb als we boven komen.
Dit was een vette duik en ik kijk al uit naar de volgende en tevens laatste duik van vandaag.
Een half uurtje later als alle groepen terug aan boord zijn krijgen we onze lunch uitgereikt en dat al voor 11 uur.
Het smaakt prima en duiken maakt toch wel hongerig dus ik werk het in no time naar binnen en aangezien de koffie en fris gratis is aan boord leef ik me daar ook op uit.
Na eten gaan de meeste van de duikers die voor de fun dives komen gewoon liggen pitten, mij niet gezien dus ik duik met 2 anderen lekker vanaf de boot het water in we vermaken ons prima in de golven.
Terug aan boord begint het opeens vreselijk hard te waaien en iedereen word verzocht om weer aan boord te komen.
Het is een felle storm die in een half uurtje weer uitgewaaid is en zodra de wind wat luwt gaan we op weg naar de volgende bestemming.
Die ligt in de baai waar we vandaan kwamen en de zee is hier wat minder ruw alhoewel er best wel flinke golven tussen zitten.
Uitrusting aan buddy check en gaan met die banaan, al een meter of 2 onder water merk je niets meer van de golven boven je en dalen we af naar 18 meter.
Na ik denk een minuut of 5 krijg ik opeens de vreemde sensatie dat ik niet genoeg lucht krijg uit mijn fles terwijl ik zonder enige twijfel weet dat de fles helemaal open staat.
Vaag is dit, ik weet dat ik voldoende lucht krijg maar mijn longen geven het gevoel alsof het niet genoeg is en een deel van mijn hersenen reageren daarop door signalen naar de rest van brein te sturen dat ik op moet stijgen voor lucht.
Ik check voor de zekerheid mijn meter en zie dat ik nog ruim 180 bar heb en er dus helemaal niets aan de hand is, maar het signaal vanuit mijn lichaam word steeds sterker en ik merk dat ik onbewust sneller en minder diep ben gaan ademhalen.
Ik heb de lucht nog niet half uitgeblazen of ik neem de volgende teug al en het lijkt wel of ik er geen controle over heb.
Ik dwing mezelf om langzaam en diep adem te halen maar blijf nog enige minuten met het gevoel worstelen dat ik naar boven moet en een deel van mijn brein schreeuwt het echt uit terwijl een ander deel heel relaxed blijft en ik op een soort van afstand het andere deel van mijn brein gadesla.
Ik probeer me nu helemaal te concentreren op mijn ademhaling en mijn omgeving en negeer het andere deel volkomen.
Ik heb geen idee hoe lang het allemaal geduurt heeft maar ik schat toch zeker wel een minuut of 10 voordat ik het helemaal van me afgeschud heb en ik kan gaan genieten van de duik zelf.
Gelukkig maakt het gene wat we allemaal te zien krijgen dat vorige gevoel meer dan goed want als ik op een gegeven moment een joekel van een murene in het zicht krijg die de anderen gemist hadden hangen we even later met zijn allen om dat beest heen en terwijl hij elke keer zijn grote bek open en dicht doet worden wij getrakteerd op een paar rijen vlijmscherpe tanden die hij ons laat zien.
Het lijkt wel een meat grinder die bek van hem.
Het zicht is geslonken tot een meter of 7 maar we krijgen nog genoeg spacende vissen te zien waarbij je af en toe het gevoel krijgt dat je op een andere planeet zit.
Als we na een klein uurtje weer terug aan boord zijn en iedereen zich heeft omgekleed zoek ik holy op om het voorval met haar te bespreken.
Zij heeft er ook geen verklaring voor en vind het best wel vervelend dat het is gebeurd maar ik verzeker haar dat ik er niet echt mee zit en verder enorm van de duik genoten heb en daar ging het mij om.
Het heeft me verder niet beinvloed en aan de ene kant vond ik die strijd in mijn kop ook wel interessant want ik loop nooit weg voor mijn angsten en ga de confrontatie wel aan.
What doesn't kill you makes you stronger en dat is ook zo vind ik.

Terug aan wal gaan we allemaal naar de duikshop om onze logs in te vullen en te laten af tekenen.
Ik bedank de gasten met wie ik heb gedoken en de divemasters die mee waren en zeg dat ik er nog niet helemaal uit ben maar morgen misschien wel weer van de partij ben als ze een leuke duik locatie hebben en ik voldoende slaap krijg.
Ik ga terug naar mijn hotel en neem eerst lekker een lauwe douche en scheer me op mijn gemak.
Ik had met pitty afgesproken op het strand van de dag ervoor maar aangezien het nu echt geen strand weer is weet ik wel zeker dat ze daar niet te vinden zal zijn.
Ik slenter op mijn gemak naar het centrum en zie haar opeens voor me lopen, we besluiten om bij de eerst de beste tent een bak koffie te nemen en ze wil alles weten over hoe het was hoe de divemasters waren.
We chillen lekker samen de rest van de dag en brengen ook nog een bezoek aan de tsunami memorial, die we met heel veel moeite weten te vinden en wat nergens aan gegeven staat waar het precies is.
Het is een soort tuintje met een gedenksteen met alle namen van de mensen die hier op het eiland omgekomen zijn en op sommige plaatsen staan foto's en bankjes die gedoneerd zijn door de nabestaanden.
Het doet me best wel wat als ik de namen op de gedenksteen lees en zie hoe ontzettend jong de meesten waren, velen amper 20 jaar oud.
En ook gedenkplaten van hele families die hier zijn omgekomen en het valt me op hoeveel nederlandse namen er tussen zitten.
Man dit is best deprimerend helemaal als je een voorstelling probeerd te maken van hoe het geweest is toen het gebeurde, de paniek en angst die de mensen moeten hebben gevoeld en niemand die hun kon helpen.
We blijven niet zo lang en dat vind ik wel best want deze plek geeft me een gevoel waar ik geen zin in heb.
We zoeken een restaurantje op waar ik al eerder geweest ben en ik met name de bediening geweldig vind, een eigenaar die geintereseerd is in zijn klanten en het eten is er voortreffelijk en het staat midden in de markt.
Het grootste gedeelte van de clientele bestaat voornamelijk uit thais en pityy vind het ook een toffe plek om te zitten.
We eten daar en kletsen nog een tijd tot het een uur of 8 is en we besluiten om gezamelijk voor een thaise massage te gaan.
Een uurtje later voelen mijn spieren heel relaxed aan en lopen we in de richting waar onze hotels liggen.
Pitty loopt nu vreselijk te gapen en ik kan aan hier zien dat ze moe is na ook een nacht slecht geslapen te hebben in haar hotel.
Ze besluit om lekker te gaan slapen want morgen beginnen haar eerste duiken na een tijdje niet gedoken te hebben en ik kan begrijpen dat je dan fit wil zijn want het is toch weer de eerste keer na een tijd.
We nemen afscheid en komen elkaar misschien nwel weer tegen op koh tao waar ik morgen naar afreis.
Ik koop mijn boot/bus ticket bij een van de vele reisbureautjes die allemaal andere prijzen hanteren lijkt het wel en pik de goedkoopste er tussen uit.
De vent die me te woord staat is weer een van die zeldzame thais die dit soort trips de moeite waard maken.
Top vent en voor ik het weet staan we grapjes uit te wisselen heb ik vette lol met die kerel.
Ik voel nu ook wel dat ik best wel moe ben en weet nu al dat ik morgen de hele dag aan het reizen ben en pas na 6 uur in de avond op plaats van bestemming ben.

We lullen nog even en dan neem ik afscheid en bedank hem voor de tips die hij me gaf.
Ik lig voor half 11 al in mijn bed en val vrij snel in slaap.
4 am. knal, bonk,slaande deur en een televisie die aan gaat in de kamer naast de mijne met het volume knalhard.
De engelse slet is weer thuis van een nachtje stappen en denkt dat ze op haar fucking eiland engeland zit.
Ik spring uit mijn bed en geef 3 keiharde meppen op de muur en denk even dat ik door de muur sla zo geeft alles mee, maar gelukkig buigt alles weer netjes terug in ouwe staat.
Het volume van de tv is wel meteen op zacht gezet.
Mooi kan ik weer proberen te gaan pitten want om half 9 vertrekt mijn boot en die wil ik niet missen want ik heb het helemaal gehad met dit zogenaamde paradijs wat meer lijkt op een verlept paradijs waar de bevolking uitermate onvriendelijk is en volgens mij die toeristen spuugzat is.
En dat kan ik me heel goed voorstellen want nadat ik mijn ticket had geregeld was het pas half 10 en ik wilde nog even kijken hoe het uitgaansleven bij de barretjes in het centrum is.
Ik had al wat verhalen van pitty gehoord en het klonk alsof het een wanhopige bende is daar, mannen en vrouwen laten zich beschilderen waarbij rood betekent ik ben bezet oranje ik ben beschikbaar en groen ik ben beschikbaar en ik heb zin om te neuken en het maakt me niet uit met wie.
Ik begin bij the irish pub en daar staan een stel engelsen, 5 jongens en 3 meiden voor de deur en proberen toeristen naar binnen te lokken in ruil voor een gratis emmer drank allemaal gekleed in een wit t-shirt met allemaal flauwe en platvoerse opmerkingen erop geklad,een stelletje geepe koppen bij elkaar.
Biertje besteld aan de bar en vraag er een glas bij, krijg ik een long drink glas en kijk zo van moet ik daar mee ?
Ze hebben geen bierglazen volgens mij in thailand.
Ik drink daar 2 biertjes en observeer een beetje het publiek wat langs loopt en die proppers die buiten staan.
En ze staan allemaal uit van die plastic emmertjes te lurken waar een hele bende rietjes uit steken.
Welke idioot drinkt er nu uit een emmer ?
Het gros ziet er uit of ze pas net van de tiet af zijn en staan heel gelukzalig die goedkope niet te zuipen thaise bocht naar binnen te slobberen en kijken erbij of het het beste is wat ze ooit hebben gezopen, waarschijnlijk wel het goedkoopste.
Ik vermaak me er best wel mee om te zien hoe laag de mensheid is gezonken en krijg een beetje het gevoel dat ik op een eiland ben beland met geestelijk gehandicapten die helemaal los geslagen zijn.
No offence !!!!
Tot een blonde engelse slet zich tegen mij opwerpt aan de bar en met haar dronken bek in amper te verstaan zwaar engels accent zegt dat ze mij wel leuk vind en of ik met haar mee wil naar haar kamer.
Ik schat haar niet ouder dan een jaar of 22 hooguit.
Tijd om te verkassen, ik ga er niet eens op in en schuif haar aan de kant en ga pleitte, een stukje verderop hebben ze een muh thai gym en daar is best wel een hoop volk aanwezig.
Even kijken wat daar te doen is, als ik binnen kom zie ik een box ring en erom heen zitten allemaal mensen aan tafeltjes.
De main atraction vormen de buitenlanders die bereid zijn om voor een emmer drank met een andere buitenlander op de vuist gaan muh thai stijl.
En sommigen gaan er vol in maar ik zie er niet 1 tussen die er kaas van heeft gegeten maar dat boeit de omstanders niet want die willen bloed zijn.
Dus de gladiatoren gaan ervoor en staan op elkaar in te beuken alsof het de eerste keer is dat ze sex hebben.
En gelukkig voor de omstanders vloeit er bloed want regelmatig moeten de gevechten worden gestaakt omdat iemand een bloed neus heeft.
Ik heb het na een half uurtje wel gezien, ik heb heel zwaar het gevoel dat dit nog 10 keer zo erg moet zijn als het hoogseizoen is en het eiland uitpuilt van de toeristen.
Ik denk dat dit een prima alternatief is voor al die laagbegaafde mensen die normaal naar Salou gaan voor een zuip vakantie.

Tijd om te gaan pitten