Vientaine

Dit word mijn laatste blog.
Ik heb er geen zin meer in en vaak ontbreekt mij de tijd en met de waardeloze internet verbindingen is het een struggle om mijn laptop te gebruiken.
De boat trip op de mekong river was geen succes.
Na de eerste nacht waarbij ik geen oog dicht gedaan had had ik het wel gezien met dit stelletje kanslozen.
Ik heb nooit eerder een groep mensen zoveel drugs en drank zien gebruiken in 24 uur.
Ik denk dat hun idee over de boat trip niet strookten met de mijne.
De helft gooide de ene na de andere valium tablet naar binnen en de eerste nacht was de hele drank voorraad voor 3 dagen al op.
En ze hadden echt van alles bij zich, speed, opium, weed en weet ik veel wat nog meer.
De volgende ochtend werden we al vroeg gewekt door de crew, die volgens mij ook geen oog dicht hadden gedaan en gingen we richting luang prabang om voorraden op te halen voor onze trip naar vientaing die 6 dagen zou duren.
Na een half uurtje varen maakten we een stop bij een dorpje dat wiskey village heette.
Iedereen behalve ik was te lam en te veel naar de kloten om het dorp te bezoeken en de meesten zaten alweer dikke joints te roken.
Boven aan gekomen zag ik al waarom het dorp wiskey village heet, de specialiteit daar is zelfgeweven kleding en zelf gestookte drank.
Ik schreeuwde naar beneden dat ze hier drank verkochten en binnen 5 minuten was iedereen boven.
Na een half uurtje rond gelopen te hebben om het dorp te verkennen kwam ik terug bij de eerste bar waar ondertussen iedereen zich te goed deed aan de zelfgestookte drank van de locals en sommigen waren al zwaar bezopen.
Ik had het wel gehad met de groep en besloot om terug aan boord te gaan.
Na een klein half uur wilde de schipper verder en moest iedereen terug aan boord komen.
De meesten konden amper lopen en 2 flikkerden van de loop plank af het water in zo droken waren ze en dat om 8 uur in de ochtend.
Na een uurtje waren we terug in luang prabang en was het voor mij tijd om op te stappen.
Ieder zijn ding maar om een week lang elke dag te leven op drugs en drank is niet mijn idee van vakantie en om een land te leren kennen.
Vanaf die dag mijd ik backpackers als de pest.
Ik krijg echt het idee dat de meeste backpackers die Thailand en Laos bezoeken daar alleen heen gaan voor de drugs en de goedkope drank, want alle plaatsen waar ik kom zie ik dezelfde taferelen.
Luang prabang, Vientaine, Vangvieng is allemaal hetzelfde wat betreft de backpackers elke avond is het raak en zie ik veel dronken jonge buitenlanders helemaal naar de kloten van de drank en de drugs en het boeit ze geen fuck zolang die behoeftes maar bevredigd worden en de locale bevolking vind het allemaal prima en stimuleert het want het levert flink geld op.
Vanaf de boot ben ik meteen naar de airport gegaan en naar de hoodstad Vientaing gevlogen en daar een lekker decadent luxe hotel genomen want ik was helemaal kapot door gebrek aan slaap.
Heerlijk om jezelf zo te verwennen en je weer een beetje mens te voelen.
De volgend avond in een bar Kim ontmoet een hele mooie locale schoonheid die redelijk goed engels sprak en met wie ik de afgelopen 5 dagen heb doorgebracht.
Met haar een motor gehuurd en haar familie op het platte land bezocht in een dorpje 50 km van hier.
Het was net of ik 100 jaar terug ging in de tijd.
Samen naar vangvieng geweest voor het tuben en al haar vriendinnen leren kennen, kortom 5 dagen tussen de locals wat echt een hele aparte ervaring was.

Helaas begon ze na 4 dagen te zeuren of ik met haar wilde trouwen en haar mee wilde nemen naar nederland.
De meeste jonge vrouwen hier in Laos zijn alleen maar geinteresseerd in buitenlanders want voor hun is het de enige manier om hun leven te verbeteren.
De armoede is enorm hier en het bestaan is keihard voor de meeste mensen hier.
Als je ziek word en je hebt geen geld ga je gewoon dood tenzij je iemand hebt die voor je zorgt en dat is in de meeste gevallen de taak van de familie.
Maar die kunnen zelf met veel moeite het hoofd boven water houden en hebben geen middelen om een dokter of ziekenhuis te betalen.
Dus heel veel jonge vrouwen hebben een farrang vriendje die hun geld sturen of die voor hun zorgen als ze in het land zijn.
En met dat geld kunnen ze hun eigen onderhoud en dat van hun familie voorzien.
Ik had haar van te voren duidelijk gemaakt dat ik niet van plan was om haar mee tenemen of haar geld te sturen, maar ik denk dat ze tegen beter weten in hopen dat het toch gebeurd.
Ik kwam gisteravond de groep van de boot tegen en de meesten zagen er niet uit.
Onder de zweren van infecties en helemaal compleet uitgewoond.
Met zijn alleen een biertje gedronken en de verhalen aangehoord en ik was blij dat ik op tijd opgestapt was.
De 2 engelsen zaten helemaal onder de uitslag de amerikaanse chick had een paar lelijke infecties en een worm of parasiet in haar voet, het zag er echt nasty uit.
Ze gaan vandaag allemaal naar het ziekenhuis om zich te laten behandelen voor diverse klachten.
Maar ja dat kan je wel verwachten na een week op de mekong rivier, waarbij de rivier de enige mogelijkheid is om jezelf te wassen.
Ik heb net mijn vliegticket gekocht voor Hanoi en ik vertrek morgen middag voor mijn maand in vietnam.
Laos is een land met veel armoe, weinig tot geen infrastructuur, zelfs niet in de hoofdstad Vientiang.
Ik heb het gezien maar zal hier zeker niet terug komen.