13 en 14 september

Dag 2 en 3 van de duik cursus.
In de ochtend van dag 2 van de curus gaan we verder waar we gebleven waren en worden de laatste hoofdstukken behandeld die nog open staan.
Rond kwart voor 12 zijn we eindelijk klaar en we worden om half 1 verwacht bij het zwembad compleet met zwembroek en zwembandjes.
Dat word dus een hele snelle lunch en ik haal het maar net.
Ik ben de eerste en de rest komt een kwartiertje later op hun gemak aankakken.
Leron en chris nemen ons mee naar de plek waar alle materiaal ligt opgeslagen en daar krijgen we alles wat we nodig hebben om onze zwembad trainen te kunnen uitvoeren.
Eerst krijgen we allemaal een wetsuite uitgereikt en dat is al meteen lachen want sommigen hebben echt een maat gekregen waar ze of niet inpassen of waar ze in verzuipen.
Ik verzoek om een maatje L en wonderwel zit dat ding als gegoten en ik voel me meteen een black ninja in dat pak.
Vervolgens krijgen we allemaal een BCD en regulators aan gereikt die we op de luchtfles moeten aansluiten.
BCD= Buyancy control Device en lijkt een beetje op op zo'n Swat vest alleen de wapens ontbreken.
Vervolgens zoeken we allemaal een stel Fins en duikmaskers uit.
Gewapend met al die bende begeven we ons naar de bar waar we instructie krijgen hoe we dat allemaal moeten aansluiten.
Ondertussen heeft V zich bij onze groep aangesloten een chick uit engeland die ook bezig is met haar instructeurs opleiding.

Bij de bar staan een aantal luchtflessen klaar en wat onwennig staan we als groep te kijken van wat nu.
Eerst word ons uitgelegd hoe we de BCD op de fles monteren en vervolgens de regulators en waar we precies op moeten letten.
Piece of cake.
Na een keer alles voorgedaan te hebben moeten we alles 5 keer monteren en demonteren voor we naar het zwembad gaan.
Ik ben al klaar als de rest net klaar is met de 2de keer monteren en begin lekker met chris te ouwehoeren over duiken in het algemeen.
Als eindelijk iedereen klaar is ritsen we onze wetsuites dicht en bepakt met al die rommel op onze rug waggelen we naar het zwembad wat ongeveer 50 meter verder op ligt.
Fuck het is niet te harden heet en bij iedereen stroomt het zweet van de gespannen koppies af.
Aangekomen bij het zwembad sta ik te popelen om zo snel mogelijk het water in te gaan maar de dames hebben duidelijk wat meer tijd nodig en ik sta daar bijna 10 minuten te smelten in de hitte voor iedereen er eindelijk is.
Leron laat ons zien hoe we het water in moeten stappen met al die gear op onze rug en ik plons na hem meteen het water in.
Man dat was hard nodig en het water is heerlijk verkoelend.
Als uiteindelijk iedereen in het water ligt zwemmen we naar het ondiepe gedeelte en beginnen we met allerlei oefeningen om ons vertrouwd te maken met de apparatuur en om een idee te krijgen hoe de de BCD werkt om ons drijfvermogen te testen op en onder water.
Mijn eerste ervaringen met ademen onder water via het mondstuk van de second stage regulator voelt vanaf het begin heel natuurlijk aan en ik voel me als een vis in het water.
Als na een uurtje of 2 oefenen de dames een plas pauze nodig hebben ben ik de enig overgeblevene in het bad en besluit ik onder toeziend oog van leron het diepe gedeelte van het bad op te zoeken laat mijn BCD helemaal leeg lopen en begin rondjes onder water te zwemmen vlak boven de bodem.
Dit is echt mijn ding ik ben precies goed uitgelood en door middel van mijn ademhaling houd ik de excacte hoogte en begin er nu echt lol in te krijgen nu ik door heb dat je je drijfvermogen perfect kan uit balanceren met de hoeveelheid lucht die je in en uit ademd.
Zodra iedereen terug is gaan we helaas verder met de les en de oefeningen en het enige wat ik wil is zo zel mogelijk het bad uit en de zee in om al het geleerde meteen in de praktijk te brengen.
Helaas zitten er een paar sloompies in de groep en stoppen we pas om half 7 en moeten we morgenochtend nog een half uurtje in het zwembad doorbrengen voor we onze eerste duiken in de zee gaan doen.
Pas nadat we alle materiaal hebben schoongemaakt en opgeruimd voel ik pas dat ik sterf van de honger en dat dit best wel een hoop lichamelijke inspanning heeft gekost.
Ik neem afscheid van de groep en krijg te horen dat we morgen een druk programma hebben en om 7 uur bij het zwembad worden verwacht.
Oeps dat word weer om half 6 opstaan en dat is al niet mijn favoriete ding :-)
Iedereen is duidelijk kapot na vandaag en binnen een paar minuten is iedereen op weg naar zijn bungalow/kamer.
Ik kleed me snel om en stap de deur uit om nog snel van de zonsondergang te genieten en loop naar het restaurant waar ik de avond daarvoor die biekse red snappers zag liggen en zoek een tafeltje uit direct aan het water en je kan wel raden wat mijn bestelling was :-)
Schoenen uit lekker met mijn voeten in het warme zand en ik bestel een Tequilla sunrise en zit die lekker leeg te slurpen onderwijl genietend van de zonsondergang die de lucht helemaal bloedrood kleurt en denk bij mezelf zo dit is het echte leven.
Na een kwartiertje krijg ik een joekel van een bord voor me neus en daarop ligt mijn red snapper me helemaal verliefd aan te kijken.
Hij/zij smaakte heerlijk en geheel voldaan blijf ik nog lekker een uurtje zitten chillen en genietend van de reggea muziek uit de naast gelegen strand tent.
Tjonge wat heb ik het zwaar.
Het is ondertussen 10 uur en tijd om naar mijn hotel te gaan om wat te slapen wat natuurlijk niet lukt.

De volgend ochtend gaat om half 6 de wekker af en na 5 uurtjes slaap voel ik me fit en heb er echt zin want vandaag ga ik mijn 2 eerste duiken doen op een diepte van 12 meter.
Ik sta om kwart voor 7 bij het zwembad en ben er helemaal klaar voor.
Helaas is de rest niet zo vlot en de laatsten komen om half 8 binnen druppelen.
Iedereen snel zijn gear uitgezocht en op naar het zwembad met 15 kilo rotzooi op zijn rug.
Ik wacht niet op toestemming en laat me meteen in het zwembad donderen en spoor de rest aan een beetje op te schieten.
Na nog een half uurtje technieken en oefeningen trainen zijn we klaar met de zwembad instructie en is het na het omkleden tijd voor onze final schriftelijke examens.
50 multichoice vragen en voor mij is het een fluitje van een cent ondanks dat ik niets geleerd heb, had er geen zin in en geen tijd voor.
Ik ben natuurlijk als eerste klaar en heb 2 fout van de 50 vragen, niet slecht en blijk veruit de beste van de klas te zijn waarbij je 12 vragen fout mocht hebben.
De zuidamerikanen slagen net met wat hulp van de rest.
Maar dit was alleen maar de theorie en de echte test moet nog beginnen met 2 duiken van 12 meter en 2 duiken van 18 meter.

De groep is echt traag en de boot ligt al een uur op ons te wachten voor we eindelijk allemaal aan boord zijn en het schip het ruime sop kiest richting Mango bay aan de noord kant van het eiland.
Na een minuut of 20 varen zijn we op plaats van bestemming en worden we opgedeeld in buddy teams en ik ga samen met david uit engeland .
Nadat we alle gear hebben klaargemaakt en op onze rug hebben gehesen volgt er nog de buddie check waarbij we elkaars aparatuur moeten controleren en zorgen dat alles goed zit.
Leron gaat als eerste het water in gevolgd door mij en ik blaas meteen mijn BCD op tot max volgens zijn instructies en daar dobber ik dan midden op zee en ik kan haast niet wachten om te beginnen met mijn eerste duik :-)
Als uiteindelijk iedereen in het water ligt zijn david en ik benoemd tot team 1 en laten wqe onze BCD's helemaal leeg lopen en volgen Leron via het touw de diepte in.
Na een meter of 2 voel ik al de druk op mijn oren toenemen en begin meteen te klaren wat wonder boven wonder prima gaat alhoewel david er wel problemen mee heeft en na een meter of 3 stopt omdat hij zijn oren niet goed geklaard krijgt.
Ik wacht op hem en vraag via handsignalen of jij ok is en na een paar minuten vervolgen we onze weg via het touw naar beneden.
Constant klarend komen we na een paar minuten op 12 meter diepte en wachten we daar op de rest van de groep.
Ik zie diverse scholen vissen en het zicht is 20 tot 25 meter wat best goed is en ik ie diverse andere duikers van andere groepen in de buurt rond zwemmen.Als de groep compleet is gaat leron voorop en V en chris nemen de andere 2 groepen onder hun hoede.
Na een minuut of 50 onder water waarbij we verschillende geleerde oefeningen in de praktijk moeten brengen gaan we tot mijn spijt weer richting de oppervlakte.
Het had van mij wel uren mogen duren.
Als iedereen weer aan boord is word geteld of alle duikers terug zijn en ngaan we op weg naar onze volgende bestemming the japanese gardens wat ongeveer een half uurtje varen is.
Deze site word gerekend tot 1 van de top 50 duiksites en het is onderwater echt prachtig en we zien heel veel vis waaronder een gigantische trigger fish die we heel omzichtig benaderen en ruim uit de buurt blijven.
Het schijnt een soort pitbull onder water te zijn en kom je te dicht in zijn territorium geeft hij niet op voordat hij je helemaal aan stukken bijt.
Ik geef hem tijdens het passeren de finger maar hij reageerd niet, gelukkig :-)
We zien nog heel veel andere vis soorten en de onderwater wereld hier is echt top en ik kan er amper genoeg van krijgen veel koraal en andere trippende shit die me echt boeit.
Helaas is deze duik ook weer voorbij voor ik er erg in heb en gaan we weer richting top side met zijn allen.
1 ding weet ik nu zeker duiken is iets wat ik vanaf nu zo vaak mogelijk wil doen en ben ook van plan zo snel mogelijk mijn advanced,rescue en divemaster te gaan doen.
Morgen zal ik een verslag manken van mijn laatste duikdag waarbij we 2 afdalingen hebben gemaakt naar 18 meter en die nog veel leuker waren dan de eerste 2 en ik weet zeker dat er nog heel veel gaan volgen deze vakantie.

Om jullie niet langer in spanning te houden zal ik vast verklappen dat ik nu certfied open water diver ben en over 2 weken als ik mijn eilanden trip gedaan heb ik zo snel mogelijk terug keer naar kho tao voor advanced en rescue.

Warme groeten uit Koh tao