ATV Quad en Wildwater rafting Changmai

ATV Quad en Wild water rafting.

Ik word pas om 9 uur opgehaald dus heb alle tijd om op mijn gemak te ontbijten.
In de folder staat dat je extra kleding moet meenemen en een handdoek en een waterdichte zak voor je camera.
Ik trek mijn zwembroek aan onder mijn shorts en neem geen handdoek en extra kleding mee want ik vind het niet erg om vies te worden en laat mijn camera's ook in het hotel achter.
Vandaag word lekker raggen in de jungle en ik weet nu al dat ik me op de rivier ook niet ga gedragen.
Het busje wat me oppikt bevat nog 2 andere personen die hetzelfde als mij gaan doen en verder hoefen we niemand meer op te pikken dus we gaan met een hele kleine groep.
Het is een net getrouwd stelletje afkomstig uit barcelona en ze zijn 3 weken op huwelijks reis in thailand.
Hij is sport journalist en helemaal gek van voetbal met name nederlands voetbal, dus we hebben genoeg gespreks stof voor onderweg en gedurende de ruim 1 uur durende rit zitten we volop te ouwehoeren over voetbal en vakanties.
Ik ben helaas het briefje met hun namen kwijt dus ik zal ze maar voor het gemak pedro en marie noemen.
Pedro heeft wel vaker op een atv quad gereden en is razend enthousiast helemaal omdat het de laatste paar dagen flink heeft geregend en het keihard werken word om die paden te berijden.
Het is nu overigens schitterend weer met bijna geen wolkje te bekennen en marie gaat mee als duo passagier.
Voor mij word het de eerste keer maar ik heb deze vakantie al zoveel dingen voor de eerste gedaan en het kan niet moeilijker zijnals motor rijden denk ik bij mezelf.
Het team wat ons vandaag begeleid bestaat uit Joe en mea 2 jonge thaise snuiters waar we vandaag een hoop lol mee gaan beleven want dit zijn 2 echte lachebekken die er echt zin in hebben.
Als we aankomen op een plek midden in de jungle staan daar een stuk of 20 quads en maken we kennis met de rest van het team een man of 6 waarvan ik de namen echt niet meer weet.
We krijgen te horen dat de quad trip 1 uur duurt en dat de beloofde 3 uur een fout is in de folder die nog niet vervangen was, hhmm ik krijg een deja vu gevoel en overleg met pedro wat ons te doen staat.
Dit accepteren we allebei niet en gaan in overleg met Joe voor een oplossing die voor beide partijen bevredigend is, Joe is echt een hele relaxte en chille gast en komt met het voorstel om 600 baht retour tegeven als we maar 1 uur gaan rijden of 300 baht als we 2 uur gaan rijden.
Pedro en ik gaan voor 2 uur rijden en 300 baht retour wat voor alle partijen een bevredigende oplossing is.
Na het omgespen van de elleboog en knie beschermers en helm mogen we plaats nemen op de quads die voor ons klaar staan en word op de mijne nog wat last minute onderhoud gepleegd waarbij door middel van een joekel van een tang de moeren van de achterassen worden vast gedraaid die helemaal los zaten.
En vervolgens zoek ik me eigen suf waar ik gas mee moet geven want op mijn quad ontbreekt een gashendel die ik op het stuur loop te zoeken.
Ooh ik heb er een zonder normaal gashandel en het handle waarvan ik dacht wat de choke was blijkt mijn gashendel te zijn wat ik onder het rijden met mijn duim moet bedienen.
Ze hebben een klein oefenbaante waar je de bediening op uit kan proberen en ik vlieg er in de eerste bocht al bijna uit, dit lijkt totaal niet op motor rijden, deze dingen moet je echt vol de bocht in sturen.
Na 2 rondjes voel ik me vertrouwd genoeg met de machine en geeft joe het sein dat we hem moeten volgen de jungle in.
Joe voorop daarna Pedro en Marie gevolgd door mij en als hekkesluiter nog iemand van de organisatie en nog 2 gasten op cross motoren en een terreinwagen met de onderhouds crew die we hard nodig blijken te hebben onderweg.
We rijden in een rustig tempo over de weg tot we bij een afslag komen waar alleen maar een modderpad loopt wat de jungle in leid.
Na een paar honderd meter word het een modderpad met plassen modder van af en toe meer dan een halve meter diep en binnen de korste keren zitten we helemaal onder de modder van top tot teen.
In het begin doen we rustig aan en sturen we voorzichtig door die diepe plassen maar op een gegeven moment remmen we niet eens meer af en raggen er gewoon volgas door heen wat een schitterend gezicht is als je er achter rijd.
Ondanks de grote terrein banden die op de quads zitten is het af en toe glibberen en glijden helemaal als je onder hoek je pad probeerd te zoeken.
Als ik op een geven moment door een diepe plas scheur hoor ik een klap en zie dat mijn uitlaat demper is verdwenen en ongedempt maakt de quad een pleuris herrie, maar dat maakt het alleen maar leuker en de volg crew gaat met 2 man tegelijk de plas in om de demper te zoeken.
Gelukkig vinden ze hem terug en Joe vraagt aan mij of we terug moeten voor andere quad, maar ik vind het wel prima zo.
Ik ben alleen benieuwd wat ik nog meer ga verliezen onderweg want bij Joe loopt om de haverklap zijn ketting eraf waarna een van de jongens op de cross motor de leiding overneemt en Joe weer aansluit als zijn ketting er weer op zit.
Na een rondje rond crossen van ruim een uur vraagt Joe of we zin hebben om het parcours voor gevorderden te proberen wat we natuurlijk gelijk met ja beantwoorden.
Hij drukt ons op het hart om voorzichtig te zijn en we slaan een nieuw pad in met veel zwaarder terrein, het tempo ligt een stuk lager maar de modder is hier zo dik dat je minder snel vooruit komt.
Als we een half uur aan het rondscheuren zijn maakt joe een stop en zegt dat we terug gaan voor de lunch en daarna gaan raften.
Ik vraag hem of hij terug wat sneller kan rijden want het gaat pedro en mij te langzaam en het stuk terug willen we er keihard voor gaan.
Pedro en ik wisselen van positie en ik ga achter Joe rijden die al snel door heeft dat ik vlak achter hem zit en met een grote grijns op zijn smoel trekt hij nu het gas helemaal open.
Tegen de tijd dat we aankomen bij het restaurant voor de lunch is er niet een plekje meer wat niet onder de modder zit en als ik afstap en naar het restaurant loop sopt bij elke stap de modder uit mijn schoenen.
Gelukkig heb ik mijn zwembroek aan en gooi alles wat nat is in een grote plastic zak, de modder op mijn armen en benen gaat er met raften wel af.
Na de lunch krijgen we een briefing betreffende het raften en als iedereen heeft begrepen hoe te reageren op commandos lopen we met zijn allen naar de rivier.
Ik kom in een boot met 3 australiers waaronder 1 vrouw en die gasten hebben er zin in.
We oefenen nog een minuut of 10 met de boot in het water en als de kapitein te vreden is varen we de rivier op.
De eerste 2 stroomversnellingen zijn klasse 2 dus alles gaat van een leien dakje, bij de 3de begint het interessanter te worden want dit is een klasse 3 en nu mogen we laten zien wat we kunnen.
Geen probleem voor ons het team raakt al aardig ingespeeld.
Even later moeten we met boot en al het water uit want de volgende is een klasse 5 en daar wagen hun zich zelfs niet aan.
Boten op de auto's en we rijden naar het punt waar de klasse 5 ophoud en we zien nu allemaal dat dit wel een hele vette is maar echt levens gevaarlijk.
We krijgen nu 2 maal een klasse 3 en dan moeten we wachten tot het rescue team klaar is voor we deze klasse 4 gaan nemen.
We krijgen het sein en daar gaan we en met donderend geweld razen we naar beneden en is het echt chaos.
Halverwege klappen we op een rots en is iedereen verbeten bezig om van dat ding af te peddelen.
We klappen opnieuw op de rots en ik verlies mijn evenwicht en val achterover met alleen mijn ene been ingeklemt en hang met mijn hele gewicht uit de boot vlak boven water en door een uiterste krachtinspanning weet ik mezelf uit de boot weer in te trekken :-)
Hahaha dat was echt cool maar ik heb geen tijd om ervan te genieten want we razen al op de volgende af en we krijgen het commando down en iedereen duikt in de boot en nog geen 2 seconden later worden we overspoeld half ingedompeld maar wonder boven wonder is er niemand uit de boot geflikkerd.
We doen een high five met de peddels en we praten opgewonden na over deze ervaring die op allemaal wel indruk heeft gemaakt en we hebben volgens mij allemaal een adrealine rush.
Helaas komen er geen grote meer van deze omvang en een half uurtje later zijn we op het eind punt beland.
Jammer ik zou meteen nog wel een keer willen maar dat zit er helaas niet in.
We hebben hier de gelegenheid om ons op te frissen en om te kleden en onze spullen uit te spoelen, wat mij vervolgens een half uur kost om het grootste deel van de modder uit mijn spullen te krijgen.
Ik tracteer de hele crew op een biertje en dan worden die boys heel spraakzaam, het zijn echt een stel gein porems en de verhalen die ze hebben te vertellen laat ons regelmatig helemaal stuk gaan van het lachen.
Helaas moeten we afscheid nemen en rijden we met de minifan weer richting Shangmai.
Terug bij mijn hotel moet ik afscheid nemen van mijn spaanse vrienden en beloven we elkaar op te zoeken zodra ik weer terug ben in nederland.

Zo nu snel een douche en daarna eten want ik heb honger als een paard.
Vanavond is de beroemde Sunday night markt en het schijnt dat mensen helemaal uit bangkok hier naar toe komen voor de markt die heel speciaal moet zijn omdat alle hill tribes daar hun zelf gemaakte kunst aan de mensen proberen te slijten.
En als er 1 gek is kunst dan ben ik het wel :-)
Vanavond ga ik vast wat kopen waar ik niets aan heb en wat ik na 2 maanden in de kast flikker omdat het eigenlijk toch gewoon troep is.
Of ik heb gewoon geen smaak !
Ik slenter eerst over het voedsel gedeelte en probeer bij verschillende kraampjes de gerechten uit en sluit af met een heerlijke grote beker sorbet ijs.
Zo nu word het tijd om mezelf wat aan te smeren en koers aan op het gedeelte waar de inboorlingen hun rommel hebben gestald.
Ik doe mijn best om net zo begerig te kijken als mijn mede toeristen maar faal daar jammerlijk in en moet toezien hoe man mannelijke collegaas dreigen te bezwijken onder de enorme last die sommigen moeten torsen.
De markt beslaat de hele straat en voor zover het oog kan zien loopt de markt door, het is de Moeder van alle markten.
Het midden van de weg is vrij gelaten voor de plaatselijke artiesten en de kraampjes staan aan weerszijden opgesteld en wat er allemaal uitgestald staat daar kan je een encyclopedie mee vullen.
Ik veins wat belangstelling bij sommige kraampjes maar het kan me totaal niet boeien.
Al de mensen die ik zie zijn veel interessanter en de indrukken die ik op doe zijn talrijk.
Tot ik bijna mijn nek breek over een gnoom die op het midden van de weg zit en iets op een gitaar tokkelt en daarbij bewegingen maakt alsof hij een zware eplileptiese aanval heeft en ik schiet keihard in de lach
Maar dan ook echt keihard ik ga gewoon helemaal stuk om dat beeld wat nu op mijn netvlies gebrand zit.
Alle toeristen zitten me afkeurend aan te kijken en de locale bevolking geven me alleen maar neutrale blikken.
En de hele midden strook zit nu vol met mensen die allerlei kunsten vertonen om zo wat geld te verdienen waarbij best wel veel kinderen aan deel nemen.
En dan heb je nog de josti bands die daar regelmatig tussen zitten waarbij er dan 4 achter elkaar op rij zitten en dan muziek proberen te maken wat absoluut nergens naar klinkt en er zo grappig uit ziet dat ik denk laat ik maar gaan want ik wil die arme mensen niet nog meer kwetsen.
Ik duik er redelijk vroeg in want morgen ga ik op weg naar Laos en dat gaat een flinke trip worden